isimsiz şiir

    .
  1. taner taştekin şiiri.

    ardın sıra ağlayacak
    ve
    çizikler atacağım yüzüme
    çetelesini tutacağım vurgunların
    bir yürek burkulmasıyla
    filizleneceksin her yanımda

    - avunamayacağım -

    dökülecek yaprakları çocukluğumun
    koyu bir hüzün
    işgal edecek tüm satırları
    sel baskınlarıyla uyanacağım
    yorgun kalbimi taşıyacağım ateşine..

    - cehîli bir gülüşe mahvolacağım -

    rengini kusacak gökler
    rengini bir güle vereceksin
    ben her yanımı cezbeye vereceğim
    fikrim kül olacak

    utanç bütün genlerimi
    ve kaslarımı
    şakaklarımı ayrılık yakacak
    düşsüzlüğe düşeceğim

    arınacak yağmurlar
    arınacak çocukların kalbi
    kardelenler açacak kırmızı kirden
    başımı alıp gitmelerdeyim

    kırılacak hain gözler
    göz-sularımın saydam kanamasında
    kahırlı ellerimi sunacağım
    kuşların gömütlüğünde kalan yüzüme

    - belki sana varmayan yollardayım -

    geceler daha bir uzun
    daha bir suskun kalbim
    kuşlar mutsuz uçuyor baksana
    ölümü kuşanmış atlılar geçiyor gözlerimden
    3 ...
  2. .
  3. yavuz bülent bakiler şiiri.

    Üstüme, lapa lapa kar yağıyor yeniden
    Yeniden yüreğim beyaz bir lâle
    Berrak sular, ışıklar, çiçekler, renkler...
    Yeniden karşımda birer şelâle.

    Artık benim için ne ekmek, ne su...
    Sağımda, solumda vehim ordusu
    Ve hep O'nu, bulamamak korkusu
    Soyundum yeniden büyük melâle...

    Bana, alev gibi bir şeyler yazdı
    Sanki baştanbaşa şiirdi, nazdı...
    Kırk yıl bile düşünseydim olmazdı
    Gelmezdi bu sevda akla-hayale.

    Bitmiş tükenmiştim; efkârım çoktu
    Salkım söğütlerden bir farkım yoktu
    Yâr beni yeni bir yarışa soktu
    Şu hâlime bakın: deli-divane...

    Gönlüm nakış-nakış renkli bir kilim
    Bir kınalı-sürmeli türküdür dilim
    Yeminle anlatsam kim inanır; kim
    içinde düştüğüm bu çılgın hâle?

    Karışıp gitsem mi ebâbillere...
    Adını versem mi karanfillere
    Seslenip dursam mı şu sahillere
    2 ...
  4. .
  5. yavuz bülent bakiler şiiri..

    Üstüme, lapa lapa kar yağıyor yeniden
    Yeniden yüreğim beyaz bir lâle
    Berrak sular, ışıklar, çiçekler, renkler...
    Yeniden karşımda birer şelâle.

    Artık benim için ne ekmek, ne su...
    Sağımda, solumda vehim ordusu
    Ve hep O'nu, bulamamak korkusu
    Soyundum yeniden büyük melâle...

    Bana, alev gibi bir şeyler yazdı
    Sanki baştanbaşa şiirdi, nazdı...
    Kırk yıl bile düşünseydim olmazdı
    Gelmezdi bu sevda akla-hayale.

    Bitmiş tükenmiştim; efkârım çoktu
    Salkım söğütlerden bir farkım yoktu
    Yâr beni yeni bir yarışa soktu
    Şu hâlime bakın: deli-divane...

    Gönlüm nakış-nakış renkli bir kilim
    Bir kınalı-sürmeli türküdür dilim
    Yeminle anlatsam kim inanır; kim
    içinde düştüğüm bu çılgın hâle?

    Karışıp gitsem mi ebâbillere...
    Adını versem mi karanfillere
    Seslenip dursam mı şu sahillere ...
    0 ...
© 2025 uludağ sözlük