tuvalette geçen laftır..kapı tıklatılır :
-dolu
-ne zaman çıkarsınız çocuk sıkıştı da?
-işim bitince çıkıcam..
belli ki , orda sıçıyoruz değil mi? bu doğal bi ihtiyaç sıçmazsak hayatımızı idame ettiremeyeceğiz..yani restoranta yemeğe gitmedik , ne zaman biter işin diye soruyorsun..ırak'ta da oyun oynayıp keşif gezisine çıkmadık..canımıza , sınırımıza kast edildi , kast edenleri durdurmaya gittik..sorunun saçmalığını geçtim , verilen ayardaki sert ama bayağı olmayan tavır beni mest etti..
pkkyı sevgiliye benzeten , tsk'yı da tripleri çeken göt oğlanına benzeten dangalaklara selam eder ; boşsan triplerini çeker münasip yerlerine füze yollamaktan gurur duyarım diye seslenmek isterim..
bu güveni aldığı yegane adres olan kahraman türk silahlı kuvvetlerine ve kalbi yurt aşkı ile çarpan dünyada eşi benzeri görülmemiş türk mehmetine, mehmetçiğine bir kez daha şükretmemiz gerektiğini hissettiren ifadedir.
patagonya ordusu olsaydı bu coğrafyada, nah konuşurdunuz böyle, soy isminiz çoktan Katsouranis, Tsiartas, Karagounis, Zagorakis hatta talabani olmuştu bile...
son zamanlarda duyduğum en güzel rest çekmedir. işte böyle cevaplar verilmedir. kendi işmizi kendimiz biliriz kimse bize şunu yap bunu yap diyemez kardeşim. *
milli savunma bakanı vecdi gönül'ün ''kuzey ırak'taki operasyonu en kısa sürede bitirin''diyen abd savunma bakanı na tokat gibi yapıştırdığı en güzel cevap.