Hristiyanlıkın temel figürü isa mesihin, kimi apokrif hristiyan dayanaklarınca evli olarak değerlendirilişi ve buna karşıt olarak klasik Vatikan görüşünce evli sayılmaması dilemması üzerine, dan Brown etkisiyle de top yapmış sorunsal.
işe, isanın evli olup olmamasına dair net bir bilgilendirmenin, hristiyan kutsal menbaası kanonikincillerin herhangi bir yanında geçmediği anekdotu ile başlamak gerek.
incil herhangi bir bölüm veya ayetinde: isa evlidir! demez, ancak: evli değildir. de demez.
Fakat bilinen ve kabulü genelin aklına yatkın klasik katolik görüşü isa evli değildir. Şeklindedir. isanın tanrısal özü, tanrı evlatlığı ve kutsal ruhun kontrol ettiği yanılmaz papa üzerinden doktrinini kuran Katolik kilisesinin bu yöndeki binlerce yıllık görüşü sürdürmesi olağan aslında..
Ancak, kimi gizil hristiyanlık oluşumlarının yıllarca el altından Vatikan argümanın aksini aktara aktara bugüne aksettirmiştir o da, mesihin mecdelli Meryem ile cinsel yakınlık kurup, kendisini eş tayin etmesinden sonra, ondan çocuk sahibi olduğu aktarımıdır. Sion tarikatının bu görüşü inisiyatif olarak aktardığı biliniyor. Hatta, meryemin onun çocuklarını doğurup, isanın ölümü sonrası fransaya yerleşerek, çocuklarıyla birlikte Fransızkraliyet ailesinin temellerini attığını da eklerler.
Bunun gibi kimi hristiyan septik ilmihalciler, argümanlarını incilin arda kalan ayrıntılarıyla onaylatma derdindeler. Bunlardan ilkine, mattakanonikincilin yirmibeşinci bölümünde rastlıyoruz.
isa ve 12 talebesi, bir tanıdıklarının evine giderler. Orada bir kadın hoş kokulu bir yağ getirip, isa sofrada otururken başında aşağı yağı dökerek onu mesheder. Öğrenciler de buna kızıp, bu ne müsriflik.. o yağ satılıp, geliriyle yoksullara yardımlar yapılabilir. Derler. isa da onlara: yoksullar her zaman aranızdalar, ama ben her zaman gelmem. Der.
Bizim konumuza ilişkin ayet kısmı, ilk yağ dökme fiiliyatının gerçekleştirildiği an. Yağ dökme hadisesi, oldukça eski bir Yahudi ritüelidir. Evlenecek kralların, mesh edilmesi evlilik esnasında olur ki, ardından çift odasına geçer. Mecdelli Meryem, yağı Yahudi kralı olduğunu ileri süren isanın başında aşağı döktüyse, onun eşidir diyor septik ilmihalciler.
Bu, isanın meryemle çift olduğu görüşünü tümden karşılamaz tabi. Kaldı ki incil, mecdeli Meryem ve maria magdalena isimli kadından ziyade, "beytanyalı meryem" isimli bir kadından söz eder ki, bu ismin de coğrafi bir ad olarak, anakronist dayanağına bakılması icap eder.
Öte yandan, "evliydi!" diyenler, isanın da bir Yahudi olmasını dayanak noktalarından birisi olarak teyit etmişler. isa da bir Yahudi din büyüğüydü. Ve evliliğin çok önemli olduğu Musevi kültüründe, evlilik kurgulamalıydı. Yahudilikte evlilik önemli yer tutar. Evlenmeyen erkek "yarım adam" olarak görülür ki, oğlu olan Yahudi baba, evladı 20 sine bastığında ona bir gelin bulmalıdır. Yakın zamana değin, bekarları tanımlayacak bir sözcükleri bile bulunmayan Yahudilerin atalarından Yakup; bir diğer deyişle israilpeygamberin hoşlandığı dayı kızlarını alabilmek için, dayısının yanında her biri için 7 şer olmak üzere 14 yıl çalıştığını anımsayalım.
Bunlardan sebep, isa kesin evli olmalıydı hele ki bir peygamber olarak.. ancak buna her zaman ve her yerde rastlamıyoruz zira, "ölü deniz parşömenleri"nde zikredilen, 14 yahudi genci kendilerini dine adarlar ve bu yolda, bekarlık yemini dahi edeler. O halde, isa evli olmayabilir de.
Bunla beraber, isanın ölümünden sonra doktrinini Anadolu, yunan ve arap coğrafyalarında yayan, en az Mesih kadar ilgi ve alaka sahibi pavluscorinthiaslılara yazdığı mektubunda, ben de istemez miyim, havariler gibi evlenmek? Evlat sahibi olabilmek? der. Şayet isa evli olsa, pavlus ondan söz etmek istemez mi? Örnek olarak isa dururken havarileri neden versin ki?
Kuşkusuz, isa evliydi diyenlerin ellerindeki en dolgun menbaa, noli me tangere melodraması. Bilindiği üzere klasik hristiyan apolojetiği, isanın çarmıha gerildikten 3 gün sonra yeniden paskalyada zühur ettiğini söyler. isanın mezarı başında ağlayan mecdelli Meryem ile, yeniden dünyada bulunan isa, karşılaşırlar. o ana dek ağlayan mecdelli Meryem o an acı bir çığlık atar ve kollarını açarak isaya sarılmak ister ama isa, tablolarda da sıklıkla betimlendiği gibi, noli me tangere yani dokunma bana der. henüz babama yükselmedim eklemesini ardından yapar. http://www.google.com.tr/...&biw=1366&bih=632
Sorgulanan nokta ise şu; önünüzde bir güruhun tapacağı adam dirilse, fantom bir silüet olara önünüzde enkarne olsa, siz ona sarılır mıydınız, yoksa sen gerçek misin? diye yüzeyselce sorup, uzaklaşır mıydınız? normalce mi dokunurdunuz? Septikler, isa ve Meryem arasında mahrem bir ilişki olmasa, Meryem ona sarılmak istemezdi derler ki, sonrasında isa mecdelli meryemden, havarilere haber götürmelerini dahi ister.
Zayıf bir yakınlık örneği olarak ise, Leonardo da vinci'nin tuale aktardığı son akşam yemeği tablosu dile getiriliyor. Buna göre, isanın sağ yanında, diğer havarilerden birisine yaslanmış olarak duran kişi, tradisyonel görüşün aksine, havariyuhanna değil, aziz mecdelli meryemdir. Bunu kanıtlandırırken de, yuhanna olarak bilinen kişinin, uzun saçları ve efemine simasıyla Meryem olduğu yönündedir. Ama bu kanıtların aksine, bir kadın olan mecdellinin göğüsleri yok. Hem, tüm havariler bu son yemekte vardıysalar, yuhanna nerede? Orada meryemin işi ne? Roller mi değişti yoksa? http://www.google.com.tr/...ved=1t:429,r:2,s:22,i:145
Ekleme olarak, holy grailin, yemek esnasında isa'nın sağ yanında oturan kadın olduğu ve sağa yatık olması nedeniyle, isa ile bir v harfi oluşturacak şekilde konuşlanmasının, mecdelli meryemin rahmini simgelediğini söyleyenlerin olduğunu da unutmayalım! http://www.google.com.tr/...ved=1t:429,r:2,s:22,i:145
Son tahlilde, varlığı konusunda dahi, süpekülatif yorumlamalara gidilen fiktif bir tarihi karakter olabileceği artık yüksek perdeden belirtilen isa peygamberin, evli olup olmadığı konusunda net bir yargıya varmak olanaksızdır. Ancak isa evli bile olsaydı, teslisteki yerinden, babanın oğulluğundan, tanrısal kutundan hiçbir şey kaybetmezdi..
Not: bu giriyi, çok değişik kaynaklardan antolojileyerek aktardım. Konu hakkındaki, incil yazmaları, belgesel filmleri, ilahiyatçı yorumları ışığında son halini verdim.
