bir metni okuyanın okuduğunu anlama aşamasında 'yoksa ironi mi var bu cümlede' ya da 'yoksa ciddi mi' şeklinde hezeyanlara gark olması şeklinde örneklendirilebilir.
bir de yazıcı için geçerli kısmı vardır ki, o da benzer şekilde 'cümlem ironik mi anlaşıldı yoksa' ya da ' ironim anlaşılabilecek mi' şeklindeki kaygılarıdır.