Yaşamın içine indikçe derinleşen, inemedikçe yaşamı görmeyi engelleyen yürek susamış güzelliklere... mutluluğa... Güzel olan her şeye... Güzelle beslenen yürek, güzele hasret kalmış. Çiçeklere, böceklere, kuşlara... Evrenin her tadına... Mutluluğa hasret umuda, Umutların yeşerdiği anlara, Nazikçe donatılan her zerreye... Yerli yerinde olan her cümleye.... teşekkürler etmek istediğim yazar (o bir melek :) )....
"memnun olmak" eylemini içten söylediğim ve sohbetine doyum olmayan yazardır. ortak paydalar bulunmuş, derin mevzulara yüzeysel giriş yapılmıştır.
sohbet; bir kafede, elde kahve, saatlerce konuşuyormuş gibi keyif vermiştir. iyi dileklerini sıralamış ve içtenliğini uzun mesajlarıyla hissettirmiştir.
(bkz: hoşsohbet)
edit: bu entry neden eksilenir? bir düşüneyim... *
ilhan irem dinleyen ve seven biri olması benim için yeterlidir. yaşamışlık ve yaşanmışlık olarak yüksek mertebelerde olduğunu düşündüğüm ve yaşça benden büyük olan abimdir. bilgi ve birikimi olan bir yazar olduğunu tahmin ve umud ettiğimdir. hoşgelmiştir.
