edit: 90larda üniversite mezunlarının %95'i devlet tarafından kamu dairelerinde işe sokulurdu.
ziraat ve veterinerlik öğrencileri kesinlikle boşta kalmazdı.
tecavüz,gasp,hırsızlık ayda yılda bir olurdu. oluncada millet kıyamet kopmuş gibi şaşırırdı.
herkes çocuğunu kendi mahallesindeki okula yollardı. çünkü iyi okul-kötü okul yoktu.
terör birkez artış göstermiş, sonra yerin 20 kat dibine geçirilmiştir.
ermenistan hiçbir zaman kalkıp ''ağrıyı alıcaz'' diyememiştir. bunun yerine ağlayıp-zırlayıp ''kurtarın bizi avrupalıabiler'' demiştir.
askerlerin kafasına çuval geçirmek amerikanın ne haddine? adamlar bize yalvarıyorlardı ''ne olur müttefik olalım'' diye. yalaka turgut özal çıkmasaydı, belki amerika hala yalvarıyordu.
polemiğe girmeyen siyasetçiler vardı. suriye'ye bağırıp,çağırmak yerine; ''aha hatay orda, hadi git al bakalım'' diyerek konuyu kapatırdı.
ve tabiki kısa şort ile geziyordum ama etraf bana büyük gelmiyordu.
çünkü o dönem şort giyeni otobüsten atmıyorlardı,kadında erkekte giyerdi. yada türbanlıya ninja demiyorlardı. kimse kimseyi dışlamıyordu.
herkes türkçe konuşuyor, türkçe düşünüyordu. şort ise bir aksesuardı.
