vatandaşlarının yüzde 85 gibi ezici bir çoğunluğu şii olan iran da ki demokratikleşme çabaları, amerikan karşıtı ve yalıtılmış toplum algısı hepimizin malumu.
ben farklı bir iran gerçeğine vurgu yapmak istedim.
ülkenin her kentinde neredeyse on metrelerle ifade edilebilecek aralıklarla sadaka kutuları olması ve insanların varlığı ve yokluğu paylaşma felsefeleri gereğince bu sadaka kutularına yardımlarını huzurlu bir şekilde atabilmeleri gerçeğine.
ülkemde logar kapakları bir gece ansızın ayaklanırken, neredeyse her köşe başında bir özürlü, bir muhtaç, bir kadersiz, bir kimsesiz bize avuç açarken, bu gerçeği işaret etmenin niyeti sorgulanmaz diye umuyorum.
ben, her gerçeklikte bir iyi yan bir de kötü yan olduğuna kanaat getirenlerdenim.
dünya üzerinde mutlak iyi olmadığı gibi mutlak kötü de yoktur.
ülkeyi rotasından çıkarmak isteyen her aymaza iran ı adres gösteren ve ülke iran gibi mi olsun diyerek, iran a karşı tavrını belli eden insanlara söylemek isterim ki iran sokaklarında gıpta ile bakabileceğiniz pek çok şey var.
bakmaya ve görmeye bahsi geçen sadaka kutularından başlayabilirsiniz mesela.
not: iranlı değilim. şii de değilim.
