Jules payot'a ait olan,
Ali fuat başgil'in 'ah bu kitap 18-20 yaşlarındayken elime geçmeliydi'
Dediği,
Cemil meriç'in kaderimi tayin eden kitap diyerek bahsettiği güzel eser.
Hayatımın en garip dönemlerinden birinde elime geçmiş olup üzerindeki etkisiyle beni kendime getirmiş olan bir kitap.
Muhakkak her insanın, özellikle gençlerin kitaplığında bulunması gerektiğini düşünüyorum.
Uzun zamanını hiçbir şey yapmayarak geçirmiş bir insan olarak geldiğim noktayı size anlatayım. Porno bağımlılığım var, günde 2 paket sigara içerim, müzik bağımlılığım var. Kulağımda sürekli kulaklık olur ve abuk sabuk müzikleri fonda bir ritim olsun diye sürekli dinlerim. Dinlemediğim zaman eksikliğini hissederim. Şekerli kahve içmeden uyanamam. Oyun bağımlılığım da var. Son üç senede bu hale geldim. Şartlarım da buna uygundu. Herhangi bir işim veya okulum yok. Gün içinde tamamen ne arzu edersem onu yaparım, en ufak erteleme yapmam. Ve bu berbat bir hayat. Anlamsızlığın dibine vurdum. En ufak bir sorumluluk alma mecburiyetim oluştuğunda aşırı stres yaşarım. Evden çıkmak bile benim için büyük sıkıntı haline geldi. Akıllı bir insan sayılırdım. iyi işler yaptığım da oldu. Bu hale geleceğimi hiç tahmin etmezdim.
Uzun zamandır mutlu olduğumu hatırlamıyorum. Artık zurnanın zırt dediği yere kadar geldim. insanın kendi kendini terbiye etmesi lazım. Başka yolu yok. Önceden irade terbiyesi gibi şeylere aşırı karşıydım. Etrafta hayattan zevk almak adı altında aşırı propaganda dönüyor. Bunlara fazla kapıldım ve her şeye layık olduğuma inanmaya başladım. Gelinen nokta hayattan zevk almaktan çok uzak.
3-4 senede bu hale geldiysem yine başka bir hale geçebilirim diye düşünüyorum. Böyle gitmesi gerekmez. Akıllı ve sorumluluk sahibi olduğum zamanlarımı az çok hatırlıyorum. O zamanlar daha güzeldi. Yeni bir mentaliteye geçene kadar acılara direneceğim. Başarılar bana.
