"kedi erişemediği ciğere mundar dermiş" atasözünü söylememiz gereken kızdır. insan o kadar çalışsın didinsin mekanikten mukaveketten geçsin. ondan sonra binbir zorlukla mezun olunca kızın teki gelip sana "boş iş, amelelik" desin. hayır mesleği beğenmeyebilir tamam da, bu kadar da cahillik olmaz.*
cahilin önde gidenidir, ben inşaat mühendisi değilim, çevremde o bölümü okuyan da yok, lakin biraz kültürlü insan mühendis deyince orda bi durur, yani o bölümün derslerini gözünün önüne getirir, bu memleketteki her türlü bina köprü vs gibi yapının eğimini ölçüsünü bilmem nesini kim ayarlıyor diye düşünür, bu kız mağara hayatı süren bi kızsa ancak o zaman hoşgörülebilir bu durum.
kızsızlıktan hayali kızlarla konuşmaya başlayan inşaat mühendisinin zihninde yarattığı, orada bile özgüven eksikliği neticesinde kızın kendisini kötülemesiyle sonuçlanan olayların başrol oyuncusudur.
barındığı evlerin, geçtiği köprülerin, gittiği yolların, oturduğu kaldırımların, su içtiği barajların kendiliğinden oluştuğunu sanan kızdır. gelsin, ben ona anlatırım ya da siktir et hiç uğraşamam.
inşaat mühendisliği ile ilgili bir yarası olduğunu düşündüğüm kızdır. ya okumaya kalkmıştır yememiştir yada inşaatçı sevgilisi olup tekme yemiş olması muhtemeldir.
ilim öğrenmeyi para kazanma aracı olarak gösteren popüler kültürün adeta pödöf diye zıçtığı kız çeşididir. beyinlerinin üzeri kalın battaniye ile örtülmüş olan bu kızcağızlarımızın oğlan versiyonları da vardır.
