işte bizim ülkemizdeki gericilik anlayışı denilebilir.genel olarak artık ülkemizde nerdeyse her meslekte kız erkek kavramı kalmadığı gibi inşaat mühendisliğinde de kalmamıştır.tabi ki bu mesleğin fakültelerdeki kız azlığına da benim yorumum çevre baskısı üzerine.yok efenim sen yapamazsın, şantiyede ne işin var denilecek kızlar; bizim türk kızları değildir.aralarından elbette bazılarına zor gelecektir bu meslek.herkes kendi seçimi doğrultusunda yapacaktır mesleğini.ve elbette bu mesleği seçen hanım hanımcık kızlarımızda o şapkayı takıp, botlarını giyip görev yerine gitmesini de çok iyi bilirler.yapan yok mu?var... ee o zaman?
sanırım 100'e yakın tanıyorum. 5 yıl önce mesleğe girdiğimde ulan hiç yoktur diyordum ki, umduğumdan çok daha fazlasını buldum. hepsinden ayrı ayrı uzak durulmalı. manyak oluyorlar genelde.
itü inşaatın kantinindeki koltuklarda zamanında rahat rahat takılan kızlardır. en son 7 sene önce filan bulunmuştum o yüzden şimdi ne yapıyorlar bi fikrim yok. ama kafa kızlardır.
çoğunluğu inanılmaz derecede zekidir. iş gereği 4 veya 5 tanesi ile tanışıp birlikte çalışarak proje tasarlamışlığımız var. hem işlerini iyi biliyorlar hem hayatın her alanından rahatlıkla konuşabiliyorsun.
yalnız ofiste değilde sürekli şantiyelere gidenlerin işi çok zor. uzun süreler şantiyelerde ustalarla, işçilerle beraber çalışanlar arka ceplerinde sigara paketi taşımaya günde 3 demlik çay içmeye falan başlıyorlar. müge hanımlar figen hanımlar gidiyor yerlerine ahmet ustalar mehmet kalfalar geliyor. dış görünüş gene kadın ama işte hal ve hareketler değişiyor.
bütün bölümde, tek kız olma tehlikesini yaşayacak kızdır. 50 erkeğe bir erkeğin düştüğü düşünülürse, üniversite de kulak memesi bile değerli olacaktır.