yönetmenliğini ömer vargı'nın yaptığı başrollerinde emre kınay ve şevket çoruh'un oynadığı, adından anlaşılabileceği gibi çoğunlukla bir inşaatin içinde geçen, bir suç ortaklığına dayanan ilişkiler yumağını konu edinen, tür olarak kara film olduğu bile söylenebilecek sağlam bir türk filmi.tavsiye edilesidir.
iyi bir kara film örneği olarak gösterilebilecek, ön plana emre kınay çıkarılmaya çalışılsa da, şevket çoruh'un ''sudi'' rolünde götürdüğü, aynı zamanda ahmet mümtaz taylan'ın her zamanki ''cool görüntü''sünden fire vermediği, ilginç senaryosu, yer yer trajikomik yerleri ve de hayli doğal, insani içine çeken replikleri ile, izlenmesi gereken ömer vargı filmi..
(bkz: emre kınay)
kendini tekrar tekrar izleten film... sudi'nin, uğruna hayatını tehlikeye attığı hatunu emre kınayla basması içi burkar... gözleri doldurur... kimini de ağlatır...
suna pekuysal ın ufacık rolune ragmen yuzde tebessumler olusturdugu ve finaliyle bir devam filmine goz kırpmıs filmdir. lakin henuz bir icraat goremedik.
şevket çoruh'un müthiş bir performans sergilediği film.. yalnız sonu biraz daha iyi olabilirmiş diye düşündürür insanı.. büyüklerin oynadığı, küçüklerin kaybettiği, küçüklerin tam kazandım derken bu kez hayat denen şey tarafından kazıklandığı güzel bir türk filmi..
emre kınay, şevket çoruh, yeşim büber, binnur kaya ve suna pekuysal'ın rol aldığı güzel bir ömer vargı filmi. vizyona girdiği dönemde yaşanan olaylar yüzünden hakettiği ilgiyi maalesef görememiştir.
bu meretler sinirlerimi bozuyor. çocukluğumuzda aylar alan yükselmeleri; şimdilerde birkaç gün içinde gerçekleşiyor. on gün önce önünden geçtiğiniz bir inşaat bir anda bilmemkaç kat yükselmiş, kabası bitmiş şekilde karşınıza çıkıyor.
işte sinirlerimi bozan korelasyon da tam burada hayat buluyor. küçüklüğümde bir türlü geçmeyen zaman şimdilerde eskilerde hiç tasavvur edemediğim şekilde hızlıca aynen inşaatların olduğu gibi hızlıca ilerliyor.
sinirleniyorum ulan! bildiğiniz sinirleniyorum da elden bir şey gelmiyor. öylece oturup duvarları izliyorum.
