dünyada ruhu olan son statlardan, o ruh belki ölmeyecek ama imkan yok asla eskisi gibi olmayacak. dıştan bakarsın bir sürü başka başka duvar, ama içeri girdiğinde bambaşkadır inönü bambaşka.
inşallah yeni stat kutu gibi bir beton yığını olmaz, gökyüzü görür, yağmur değer çimlerine...
şüphesiz istanbul'un en güzel stadı. atmosferinin güzelliği dışında devre arasında boğazı seyredebilme imkanı veren mabed, mabedimiz. yıkılması kötü değil yenisinin aynı yere yapılacak olması sevindiricidir.
içim yanıyor,boğazım düğümleniyor. kim bilir bize neler söylemek istiyor da söyleyemiyor, kıymayın bana diyor mudur acaba içinden? ya da görevini tamamladıgı icin mutlu mudur? içinden diyor mudur ''siz bir daha 132 db falan yapamazsınız ben de orda sizle bağırdım beraber kırdık o rekoru'' diye. özleyecek mi bizi? nasıl özlemesin ki 2 haftada bir görüşüyordu aşkıyla, onu da elinden alıyoruz. çok özleyeceğiz seni emektar dost, ilk sevgili...
kapanış maçına gitmek isteyip ,gidemediğim..
yoğun talepten bilet bulamadığım,
bir beşiktaşlı olaraktan hiç içinde bulunamamış oluşumdan mütevellit üzgün olduğum.
bir galatasaraylı olarak yıkılması içimi burkan stadyum. Dile kolay Pele'ler, Puskas'lar, Metin Oktay'lar, Baba Hakkı'lar, lefter'lerin geçtiği bir stadyum. sadece spor yönüyle değil, bir çok konsere ev sahipliği yapmış. Guns N' Roses, metallica, bon jovi, madonna ve Michael Jackson. finali de iron maiden ile yapacak olması güzel tabi. Umarım beşiktaş'ın yeni stadyumu türk futboluna hayırlı olur.
yeter ki kadar değer bulmayan türk futbol tarihine damga vuran güzel beşiktaşımın stadı umarım yenisi eskisini aratmaz ve güzel bir kompleks olsun. bir ali samiyen gazetelerde tvlerde o kadar haber olmuşken inönüyü es geçenlerde anlaşılıyor ki popülaritenin esiri olmuşlar.
beşiktaşlı olmamama rağmen, yıllardır arada sırada gittiğim istanbul'da önünden geçerken garip bir mutluluk hissettiğim stad. yerine yapılacak olan stad tabi ki daha modern olacaktır ancak benim gözlerim yinede beleştepe'den bakınca o açıdan yeşil çimenleri görmek isteyecek.
abartı değil cidden mabet. içine girenler futboldan gram anlamazken maç sonunda bir teknik direktör gibi çıkıyorlar.
desibel rekorları kırılıyor, binlerce kişi aynı anda aynı şey için ağlamaya hazır bekliyor, onca insan çıldırıyor, gülüyor, küfrediyor. dünya basını böyle şey görmedik diyor. atmosferi hayran bırakıyor.
değerini bilmeyenlerse yıkıyor.
16 yıldır maç anlatıyorum, dünya kupası da dahil olmak üzere her yerde maç anlattım ama böyle bir atmosferi, böyle bir coşkuyu, böyle bir rengi, böyle bir görüntüyü emin olun anlatmadım, emin olun yaşamadım! Müthiş... Sanki Moskova Filarmoni Orkestrası'nın ahengi! Öylesine müthiş bir ahenk var ki tribünlerde, maçı unutabilirsiniz, tribünleri seyre dalabilirsiniz... Müthiş değerli dinleyenler, sevgili izleyenler... Kelimelerin kifayetsiz kaldığı bir görüntü inönü'de... Liverpooldan gelen 1400 taraftar maçımı izliyor, tribünlerimi bilemem ama zannediyorum ingiltere'ye gitiklerinde, Liverpool'a gittiklerinde, bu liman şehrinde kop tribününe anlatacakları çok şey olacak ama çok şey... 8 dakika bitti bu 9. dakika ve tribünler hala susmadı, hala aynı tempo! işte burası inönü... işte bu tribünler Şampiyonlar Ligi'ne tarih yazıyorlar, emin olun tarih yazıyorlar... Yok böyle tribün... Ne ingiltere, ne ispanya, ne italya... Görmedim... Anlatmadım... Bugün yaşıyorum ve tüylerim diken diken oluyor... Ne Liverpoollular, ne ingiliz bu maçı yorumlayan spkierler görmediler! Bana bakıyorlar, gülüyorlar, tribünleri gösteriyorlar. Anlatılmaz yaşanır, müthiş... Şuanda istatistiki veriler elime geldi Beşiktaş Liverpool maçıyla ilgili ve bunları dağıtan TiM grubunun yöneticisi, hakikaten böyle bir şey görmediğini ifade ediyor elleriyle. inanılmaz..
acı tatlı anılarımız, hüzünlerimiz..kızgınlıklarımız..arzularımız..coşkumuz..stadın betonuna harmanladığımız sevdamız toz bulutu olacak boğazdan esen rüzgar alıp götürecek..
lig tv'nin quiz programinda futbolcularin %80'inin en cok etkilendigi stad. dogal olarak ilk kendi takimlarinin stadini söyleyip, sonuna bir "ama" ekleyip "inönü" diyorlar.
