Doğrusu "intihar etme eşiği" olması gereken söz öbeğidir. Tüm gerçeklerle yüzleşildiği bir anda, dayanma gücün tükenme sınırına geldiğinde ve herşeye herkese karşı umudunu yitirdiğinde psikolojinin geldiği noktadır. Yani benim noktam.
birde " intiharı siktir etme eşiği" vardır. hemen her insan yaşar bunu. önce niyetlenir kendini atmaya, sonra pervazın eşiğini görünce vazgeçer. olması gerekende budur.
içi boş olan şeyler batmaz derler ama batıyor işte. tüm kötü koşullar belli bir süre sonra ayakta durma gücünü elinden alıyor insanın.dayanılamayacakmış gibi geliyor. tek kurtuluş intiharmış gibi geliyor. ama her ne olursa olsun hayat yaşamaya değer ya. hayata neresinden baktığına bağlı birazda. iyi yerinden bak ne olcak. kötü yerinden bakmaktan iyidir.
depresyona girdiğini anlama yoludur kimileri için. sen farkedersin o an bitersin zaten. mutlu değilsindir. hiç bir şeyi görmek duymak istemezsin. önemli olan tek gerçek sensin.
düşülen boşluktur. düşülmeye de devam edilmektedir. herkese herşeye boş gözlerle bakılır. neler olup bittiğinin hiç önemi yoktur. bir saniye içerisinde ya herşeyi görürsün ya da yok olursun!
