1.Eger herkese mesaj atılıp telli duvaklı sazlı sözlü davullu zurnalı intihar edilecekse acizliktir.
2.Ama kimse bilmeden bir köşede belki sadece bir mektup bırakarak belki de hiçbir açıklama olmadan intihar etmek asalettir kanımca.
insanların kafayı yiyip çıldırması sonucunda oluşur genelde ruhsal açıdan sıkıştırıldığınızda hissedersiniz. örnek balkona çıkarsınız bir ayağınızı kaldırırsınız ama son anda aklınıza sevdiğiniz özleyeceğiniz bir şey gelir ve böylece o anıyı kökünden sonsuza dek unutursunuz. sonuçta intihar edenler var ama bunu düşünenler çok çok daha fazla.
bana da sürekli oluyor. sürekli koyveriyorum kendimi, sonra vazgeçiyorum. intihar etmek bence yine de saçma değil. ama hayatı, ölümü ve intiharı düşünerek yaşamak saçma. çelişki doğuyor. tüm hayatı ölüm ve intihar düşünerek harap edeceğine intihar et gitsin yahu.
zaman zaman sorunlar karşısında çıkış yolu bulunamaz. ve bir anda bir iç sessizlik olur birşey hissetmezsin... o an bi terazide ölüm ile kaybedeceğin ve kazanacağın şeyleri ölçüp biçersin... kazanacakların ağır basar bazen ve ölmeyi dilersin...
bir diğeri de bir kaza geçirip ölmeyi düşlemektir. biri sürekli kaza geçirmeyi başına bir şey gelip ölmeyi düşünüyorsa, bi çeşit intihar gibidir. ölme arzusu her psikolojide farklı şekilde nükseder.
" Kendini öldürme konusunda haklı bir gerekçesi olmayan yoktur.
Yirmi beş yaşında, gücün kuvvetin yerindeyken yapamadığın bir şeyi, şimdi otuz yaşında başarısızlıklar içinde bir insan olarak nasıl yapabilirsin?
Aşk ancak hayranlıktan doğabilirken, birinin seni acıdığı için sevmesini sağlamak, gerçekten acıklı bir düşünce.
Açıkça belli: (Bir iş edinerek, olağan bir hayat yaşayarak) dünyada kendine bir yer sağlamayı hiçbir zaman başaramayacaksın.
Yukarıda sözünü ettiğin ya da bildiğin başka bir eksikliğin yüzünden bir kadının sevgisini (ya da bir erkeğin dostluğunu) hiçbir zaman kazanamayacaksın.
Hiçbir zaman kendini öldürme yürekliliğini gösteremeyeceksin. Şimdiye kadar kaç kere bunu düşündüğünü hatırla."
Hayattan herhangi bir beklentisi olmayan insanin dusuncesidir. Beklentisi, anlami veya amaci yoksa olmek ister. Sirf icgudusel olarak devam etmek ve mutsuz olmak yerine, bir son vermek belki en mantikli olandir. Tabi cevrede uzulecek insanlar varsa bir kez daha dusunmek gerekir. Zira o kadar da bencil olmamali.
