bu sıralar eve kapanmış ders çalışıyorum. can sıkıntısından evde dolaşırken evde balkon olduğunun farkına vardım. hemde kocaman bir balkon. neyse dedim yapacak işin yok, otur balkonda iç bundan sonra sigaralarını. ilk sigarayı içerken evin önündeki sokakta, sokağın karşısında, beyazlı sarılı tatlı bir kedi dikkatimi çekti. ama bu kedi diğerleri gibi değil, yüzünde bir küskünlük var; hayata, eşe dosta, altından kaçırdığı dişi kediye, kısmetini alıp götüren çöpçüye... her şeye küskünlük var bu kedide.
ulan altı üstü kedisin, tamam çok severim, yürümeye başladığımda ilk kucağıma alıp beraber yürüdüğüm şey kediymiş ama... olum bu ne surat lan! kedi dediğin bi güler, tebessüm eder di mi? yok!.. tipini siktiğim kedisinde hayata dair umut yok. bunu o götüm kadar suratından görebiliyorum.
kediyi öylece bırakıp içeri geçtim. hayatıma, çok kedi girip çıkmışlığı vardır. bu da öylesine bir kedidir diye düşündüm.
neyse oturdum ders çalıştım 43 dakika, sonra çıktım tekrar yeni keşfettiğim balkonumda sigara içmeye. kedi yine orda, yine o tipini siktiğim bakışıyla moralimi alt üst ediyor. ama bu sefer öyle kıçının üstüne oturmamış, dört ayağı diye tabir ettiğimiz uzvlarının üzerinde. ama bir milim kıpırdadığı da yok. bu sırada, tam araba gelirken olduğu yerden fırlayıp karşıya doğru önce yavaşça sonra hızlanarak geçti. sonra bir araba daha gelirken, tekrar karşıya geçti. tekrar araba geldi tekrar geçti. tekrar, tekrar, tekrar, tekrar...
ulan kedi intihar edecek ama, kaza süsü vermek istiyor belli. artık; "intihar edersem cehenneme giderim" diye mi düşünüyor, yoksa "benim ölümüm, sokak kedilerinin ne kadar zor koşullar altında yaşadığını herkesin görmesini sağlayacak" diye mi düşünüyor, bilmiyorum. ama kediyi gören arabalarda yavaşlayınca, bir türlü kedinin beyniyle arabanın tamponu vuslata erişemiyor. içinden sürücülere ana avrat düz gittiğini görüyorum kedinin, görmemek mümkün değil.
sigaram bitti ama hala kediyi izliyorum. araba geçmez oluyor sokaktan. iki tane bisikletli çocuk geçiyor, onlarda "beni öldürmez" diyerek atlamıyor önlerine. sigara bulsa çöpten içecek... kafasını kaldırmış, o kadar dertli bakıyor yüzüme.
dur diyorum, aşağı ineyimde şoförlerin dikkatini dağıtıp şu hayattan bıkmış kedinin, ruhunu huzura erdiriyim diye. ulan şoförlerin dikkatini naısl dağıtacam, götümü açsam olmaz, gündüz vakti gözüne fener tutsam olmaz. yukarı tükürsem yerçekimi, aşağı tükürsem zabıta...
aşağıya indiğimde kedi orda değildi, belki vazgeçmişti belki başka bir yere intihar etmek için gitmişti. ama becerememişti. kedi olmasına rağmen intihar edememişti. ama eğer yaşıyorsa, bilsin ki artık ona ölüm yok. her zaman burada taptaze yaşayacak.
hem kaç tane kediye nasip olmuştur ki sözlüğe başlık olmak, hakkında bu kadar uzun şeyler yazılmak. pavlov'un köpeği var benim bu alemde bildiğim, o da kedi değil köpek. en azından bunları düşünüp, hayata daha sıkı sarılırsın.
