bir anlık karar deseler de kesinlikle öyle olmadığı kesin. Herkes akıl veriyor, herkse fikri var ama seni dinliyen yok herkes kendi doğru bildiğini sana empoze etmeye çalışıyor. gittiğin piskolog bile seni dinlemek yerine sana bir şeyler empoze ediyor. herkes için kolay göz ardı etmek bir şeyleri. biliyorum arkandan denicek olan sadece keşke söyleseydi, söylemek istedim ama herkes gelip bana dert yanarken yada başkaları için kendini feda ettiğinde kimse sana dur bir dakika sen ne yaptın demedi. konuşalım gel dediğinde bile bir bakmışsın gelen kişi konuşmanın merkezi olmuş.
Bilmiyorum son noktayı koyduğunda birşeyler değişecekm?. bitecekmi ? yoksa inandığımı gibi ebedi cehennemi bekleyecek beni sonrasında. artık hiç birşey tat vermiyor. hiç birşey zevk vermiyor. sadece bir iki sevdiğim var ve tek düşündüğüm arkamdan sadece göz yaşı dökecek kişilerin onlar olduğu. bunu onlara yaşatmaya hakkım var mı bilmiyorum. adım adım birşeye doğru gidiyorum ama bu bir felaket mi yoksa kurutuluş mu bilmiyorum. Bazen sabrıma ben bile hayret ediyorum. Sanırım son yaşadıklarım bana sabretmeyi öğretmiş yada sabır diye nitelendirdiğim şey umursamazlık olduğunu farketmekten korkuyorum. artık kaybedecek çok şeyim kalmadı. sadece en değerli varlığım kahve gözlüm dışında. Birkaç parça eşya ve birazda borç kalacak olan arkamda bilmiyorum.
