beynimizin mekanızmasının olması gerektiği şekilde çalışmaması başlıca sebep. bunun bilincinde olmak, kendini bir yardım merkezine atmasını kolaylaştırır. neden atar diyorum, bir şeylerin normal gitmediğini bildiğinde ondan kurtulmak ister. diğer başlıca sebepse, kişi hayatının bir veya birden çok bölümünden bir şekilde normal gündelik fonksiyonlarını bozacak derecede memnun olmayarak, sessiz de olsa hareketleriyle etraftan yardım istediğinde, çevrenin hafife alması.
önem verdiğiniz, sevdiğiniz, hatta hiçbir şeyiniz olmayan ama ''insan'' olan birinin yardım çığlığını duyduysanız, yani gündelik fonksiyonlarında bozukluk, hayattan zevk alamama gibi türlü belirtiler gördüyseniz, uzaktan ya da yakından, bilginizi ve düşüncenizi esirgemeyin. onun için bir şeyler yapın. artık mutlaka bunun için bir şeyler biliyoruz.
Bazi insanlar da çok büyük bir bok yedikleri zaman intihar ediyor.
Ailesinden habersiz aşırı borçlanmış biri ,
Gizlice pornosu çekilmiş, tehdit edilen bir kadın da intihar ediyor.
Belki pişman olup intihar eden pedofililer de vardır.
Bir kedi tarafından ısırılıp , kedi ölünce eyvah kuduz oldum diye korkudan intihar edenlerde çok oldu.
Ileri derecede kanser hastası olanlar mesela onların içerisinde de çok intihar vakası. Çok fazla acılar çekmek değil aslında korktukları yakınlarına yük olmak istememeleri.
Yaşlı insanlar da çok intihar etmektedir. Özellikle kimsesiz kalanlar. Çünkü ölemiyorlardir ama çok zorlanmaya başlamışlardır. Yakın zamanda yerlerinden bile kalkamayacak hale geleceklerini bilirler.
Hatta yaşlıların bazıları intihar turizmi bile yapar.
Dünyada her gün binlerce insan intihar eder. Çok azı medyaya yansıtılır. Insanların etkilenmemesi için. Dünya genelinde de böyledir. Her zaman ekonomi ya da aşkla meşkle ilgili olmuyor.
Intihar edenlerin çoğu içine kapanık insanlardır. Ne kadar sosyal olsalar bile asıl dertlerini kimseye anlatamayan kişiler.
Ama değmez. Ne düşünürseniz beyin onu sinyal olarak algılar ve size sürekli hatırlatır.
Her şey b.ka mı sardı? Çok mu çaresiz hissediyorsunuz? Bir halt yediniz aileniz duyarsa sizi rezil mi edecek? Baskı mı hissediyorsunuz? Lütfen hissetmeyin. Unutulmayan bir şey yok bu dünyada. Düzeltilemeyecek bir şey yok. Ileri derecede kanser hastaları için aynı şeyleri söyleyemiyorum maalesef. Onların durumu çok zor heleki kadınlar için. Tanıdığım bir kadın 3 yaşındaki oğluna rağmen 3 yıl uğraşıp kanseri yenemedi. Yenebileceği bir kanser türü değildi ve 26 yaşında vefat etti. Son anına kadar mücadeleyi bırakmadı. Bu kadar adaletsiz bir dünya işte.
Bazılarının da arpası fazla geliyor galiba . Bakıyorum zengin , tipi güzel neymiş depresifmiş, hayat berbatmış, uyuşturucuymuş. Öyle öldürüyorlar kendilerini. Her zaman bir çıkış kapısı bulunur. O kapıyı bulana kadar karanlıkta yürümeye devam edin sadece.
temelinde yaşama içgüdüsünün bir şekilde bastırılmasıdır. zaten boktan bir hayatınız varsa 13 milyar yıllık evrende 30 yıl daha yaşasanız ne olacak ki amk. heç.
Bazen sadece eğer intihar edersem son andaki düşüncem ne olurdu diye merak ettiğim için intiharı düşünürüm bir de bence intihar bir nevi kazanmak. Ne zaman geleceği belirsiz olan ölümü yenip kendi özgür iradenle öleceğin zamana kendin karar veriyorsun. Fazlasıyla spesifik nedenler olduğu gibi son derece sıradan nedenler de olabilir.
