Önce bir ön mektup bırakacağım ilk bulunabilecek yere. Bu mektupta asıl mektuba ulaşmaları için yapmaları gereken bir dizi yönerge olacak. Define haritası gibi yani. Mesela ilk madde yastık kılıfının içine yazdığım bir entry numarası olacak. O entryde okuyanı eskiden gittiğimiz ve hep altına oturduğumuz ağaca gitmeleri için yönlendireceğim. Ağacın dalına asılı bir kumaş bulacaklar en sevdiğim pantolonun paçasından yırtılmış. Eve gidip o pantolonumu kontrol ettiklerinde de cebinde 31 çeken bir şempanzenin fotoğrafını bulacaklar.
Ve benim için diyecekler ki iyi ki ölmüş amk gerizekalısı.
"iki insanın birlikte daha mutlu olabileceğini sanmıyorum. Ben artık savaşamayacağım. Biliyorum, senin hayatını mahvediyorum, bensiz daha mutlu olacaksın. Görüyorsun bu mektubu bile doğru düzgün yazamıyorum, okuyamıyorum."
bana acıyın,ben sizin yüzünüzden öldüm. bana çektirdiklerinizden dolayı yaşamıma son veriyorum. ama bunları hayattayken yüzünüze karşı söyleyemeyecek kadar da acizim. hem söylesem de, bana acımaz, yine beni görmezden gelirdiniz. o yüzden, ben öleyim, giderken size de vicdan azabı bırakayım da görün siz!
intihara giden biri muhtemelen anlaşılamamıştır. adım adım delirmiştir de kimse farketmemiştir. intihar mektubu da son kez kendini anlatma, sevdiklerine bir şey söyleme çabasıdır. o satırları yazmak çok zor olsa gerek.
Ben gidince belki üzerinizde büyük suçluluklar hissedeceksiniz. Ama hissetmeyin. Bütün suçlar benim. içimde bir hüzün var atamıyorum. Herkesle aramda olan uzaklık ve utanç beni bir şeyleri anlatmaktan alıkoyuyor. Böyle alıştım. Ve şimdi artık çok geç. Kendime ve başkalarına sorun çıkarmaya bir son vermek lazım. Sizin de sonsuza kadar dünya da kalmayacağınızı anladığınız zaman acınız hafifleyecektir.
Hayatınıza bakın. Sizi her zaman sevdiğimi de unutmayın. Ve bu eylemin sizinle bir alakası olmadığını da her zaman hatırlayin. Vicdaniniz rahat olsun. Önceden bilseydiniz bile beni engelleyemezdiniz. Çünkü hayatı ve hayata dair seyleri, insanları, umutları, kendimi kandırmayı, sevmiyorum. Katlanmak istemiyorum.
Bu kadar yeter.
Kimseyi üzmek için değil. Kendimi kurtarmak için yapıyorum..
Sarhoşun mektubunu okunmaz'ın aksine, yer yer imla kurallarına uygun olan, yalın, anlaşılır ve giriş gelişme sonuçlu mektup. Yazmak da okumak da nasip olmasın.
Neden yazılıyor anlamıyorum.
Bütün bir ömür geçmiş söyleyerek kimse duymamış, kimse görmemiş son anda görse duysa ne olur ki?
kimin bir yarasına iyi gelir, anca başka yara açmaktan başka. Yeterince yaralı bir insan başkasını yaralamaktan korkar.
intihar edecek olursam tek bir nokta dahî bırakmayacağım.
Belki bunu yazmayacağım ama öldüğüm zaman yaşıyorken attığım çığlıkları, içim yana yana susup yazıya döktüklerimi okumalarını istiyorum. Hayattayken anlamadılar belki ölünce anlarlar. Bişey değiştirmeyecek bunu biliyorum ama belki o zaman anlarlar neyin beni zorladığını, nasıl bile bile yaktıklarını ama benim sesimi duymadıklarını.
Ne bir kırgınlık, ne bir üzüntü, ne bir kızgınlık ve ya isyan. Sadece ufak bir tercih.
Bu hayata dair bir hayalim, bir hedefim yok. Yaşamak için bir isteğim heyecanım yok. Ne bir şeyden zevk alırım, ne eğlenirim ne de gülerim. Neden daha fazla zorlamalıyım ki? Bir an gelecek her şey olumlu anlamda değişecek mi? Gökyüzünden bir el uzanıp beni kaldırıp çekecek mi? Sanmam.
Çok kötü bir hayatım oldu denemez, bir şeylerde suç aramak manasız. Hayat istediğim gibi ilerlese bile yine de içimde bir intihar düşüncesi olabilirdi. Ama bu kadar erken olmazdı, belki de hiç olmazdı. Belki yeni hobiler,arkadaşlar edinebilirdim. Yeni yerler görüp, farklı şeyler tadalirdim. Güzel bir tatile çıkıp eğlenip huzurla uyuyabilirdim. Oturup konuşacak bir ailem olabilirdi. Evde olmanın verdiği huzursuzluk nedir hiç bilmeyebilirdim... ama maalesef. Maalesef bunlar sadece olabilirdi olarak kalıyor.
intihara dair her şeyde olduğu gibi hakkında yapılan yorumların anlamsız ve boş olduğu bir başka kavram.
bu mektubu kaleme almaya niyetlenmiş birine "niye intihar ediyorsun, hayat güzel! çiçekler kuşlar vs." demek ile "hadi hep birlikte intihar edelim" demek eşit anlamsızlıkta.
bunların ötesinde ise insanı diğer tüm canlılardan gerçek anlamda ayıran bir belge, anlatı bu.
iletişim kurmak da, intihar etmek de hayvanlarda gözlemlenebilen şeyler. ancak bu ikisinin birleşimi, intiharının sebeplerini duyurma kaygısı insan olmanın çok üzücü ve bir o kadar da seçici bir belirtisi.
"sözün bittiği yer" sloganının belki de gerçek anlamıyla uyduğu tek şey.
Sevgili sözlük;
Uzun yıllardır aranızdayım. Hiç kimseyle en ufak tartışmam ve kavgam olmadı. insanlara Her zaman saygı ve sevgiyle yaklaştım. Ama artık bazı şeyler çok yoruyor beni. Dayanacak gücüm kalmadı. Ruhumun özgür kalmasını istiyorum.
Bu sebeple erotik hikaye yazmaya devam ediyorum.
Ve Bu gece kaldığım yerden bomba gibi bir erotizm & cinayet hikayesi yazacağım...
