sartre'ningüzel bir sözüdür.
sartre size dayatılan, yaşamaya zorlandığınız kaderi, toplumun kokuşmuş sistemini, dar kafalarını, baskıları olduğu gibi kabul edip kendi kişiliğinizden vazgeçmek yerine o kaderi yaşamamayı seçmenin kaçmak değil karşı çıkmak olduğunu anlattığı sözüdür.
bu söz hadi herkes intihar etsin gibi bir manaya gelmez. intihara özendirme gibi bir amacı da yoktur.
bu söz kokuşmuş bir tutsak yaşamın, sana ait olmayan başkalarının çizdiği kaderi kabul etmenin intihar etmekten daha değerli olmadığını anlatır.
intiharı kaçış olarak değerleyen albert camus'a jean paul sartre ayarıdır. insanın dostuna ayar vermesi ezelden beridir güzeldir, bunu bilir bunu söylerim.
Farklı açılardan bakabilmek önemli tabii. Kendimi ikisinin de yerine koyuyorum. Aslında ikinci boyutu,
Reddetmek kaçmak ile ne kadar yakın ya da uzak.
Bir şeyi neden Reddedersin ? Bir şeyden neden kaçarsın?
ikisinde de istenmeyen durum var. ikisi de istenmeyen ortamdı (hayatı) terk ediyor. Biri kaçarak biri kaçmadan sevmeyerek ?!
Aslında bu karaktere bok sürmemek olabilir. Yani tamam hayat boktan, tamam işkence, baktın olmuyor "Ben hayatı reddediyorum." dediğin zaman gerçekten bunu pak fazla insan anlayamaz. Belki o sırada gerçekten samimidir ancak altında bir kaçma olayının olmadığını iddia etmek biraz gerçek dışı bence.
Neden mi?
Büyük beyaz Köpek balığından tutun şempanzeye kadar, karıncadan tutun mavi balinaya kadar bütün canlılarda hayatı sevmek, var olabilmeyi sevmek vardır.
Felsefe ancak bilimin bize gösterdiği bilgileri yorumlayarak doğru şekilde ilerler. Öyle denildiği gibi oturduğun yerden bir yere kadar akıl yürütmede bulunabilirsin.
Bunlar kendi görüşlerim tabii. Ama gerçek var her yerde her zaman aynı değil ama gerçek var. Ve gerçek bilimin bize söylediği ya da söylemeye çalıştığıdır.
