yapsam bile, asla birilerinin beni sevmediği için değil, ya da yalnızlıktan değil, artık tükenmişlikten yapardım. her gün saatlerce çalışıp, kalan zamanın özgürlükle alakası bile olmaması, yaşanılan dünyanın kokuşmuş bir dini sömürü olmasından dolayı olurdu ancak.
boğazında bir düğüm hissettiğin, herşeyi bir anda tepe taklak olduğu, insanlardan kaçma isteğinin hat safaya ulaştığı andır.
yalnız kalıp küfrederek ağlayıp, sonra silinip gitmek istedğinin andır.
