öncelikle, aranızda mini etekli sevgilisiyle oturup '' ne yazıyor yine bu salak ? '' diyenler olacaktır. canınız sağolsun. zaten bu gece onunla seks yapacakken hem de benim dünyevi sorunlarımla neden ilgilenmeniz gerekir ki ?
ben bu hayattan memnun değilim. insanların belirttiğine göre kadınlarla tanışmak, çıkmak, yatmak zor değilmiş. ee ben neden yaşayamıyorum peki ? becerim yok, umudum yok, hayallerim gerçekleşmiyor, bir kadınla seks yapmak için bile aylarca formalitelere başvurmak gerekiyor. ne kadar anlamsız...
ben ciddi anlamda pozitif bir duyguyu 14-15 senedir hiç tatmadım. hep başkalarının mutluluklarını izledim. bazıları cidden mal tiplerdi ve mutlu oldular. benim kibarlığım asılma sanıldı, mutlu olamadım.
Allah' ın benden istediğine uyacağım. çünkü intihar da edemiyorum hayattan keyif de alamıyorum. Allah' ın benden ne istediğini bilmiyorum ama bu maruz kaldığım her ne ise hoşuma gitmiyor ve sürekli hayatıma son vermek aklımdan geçiyor.
bir kadının vajinasına ulaşmak için bile 100 tane deveye hendek atlatılması gereken anlamsız, saçma, sıkıcı, bunaltıcı bir sürece maruz kalan herkesin aklının bir köşesinde sürekli gelişen olay.
ben bu dünyaya sürekli ders ve akıl almaya gelmedim ki ? madem istemediğim saçma bir sürece maruz kalacağım, ben ne anladım bu işten ? bu dünyadan da hayattan da nefret ediyorum. beni anladığını zannedip yanılanlar dahil herkese de kırgınım. sıktı artık ya. bir anlama ulaşmak bu kadar mı zordu ? neden bu öfkeyi çekmek zorundayım ?
