ben cesedimin güzel kalmasını istiyorum açıkçası. o yüzden kendimi silahla öldürecek olsam dahi, dişlerimi fırçalayıp, parfümümü sıkıp, öyle yapacağım bu işi. temiz olmak şart. bugüne kadar iğrenç bir hayat yaşadım, bari ölürken temiz gideyim, değil mi?
öyle tabi. bir silah bulalım da önce, duşu alıp çıkması beş dakikalık iş. kolay.
daha önceki deneyimlerimi de paylaşmak isterim, insanları kötü etkilemek de istemiyorum açıkçası. onlarca hap yutup, öbür sabah hiçbir şey olmamış gibi uyanan biri olarak, ölüm korkulacak bir şey değil arkadaşlar. ölüm yakınımızda. ölüm bize en yakın olan şey. tek mutlak gerçek.
sağlıklı düşünceler değildir. hayatı, olayları ve insanları gereğinden fazla ciddiye aldığının farkında olmayanların düşünceleriyle hemen hemen aynıdır.
nasıl intihar etsem acaba? silahla olsa şimdi silahı bulması zor sonra bulduk diyelim bu sefer giderayak başka birini de beraber sürüklemeyelim. hap olsa o da çok yavaş öldürüyor bir de ölmeden bulurlar sonra uğraş dur. en iyisi altın vuruş sanırım ama bu seferde arkamdan uyuşturucu bağımlısıydı vs derler o da olmaz. apartmandan atlasak o da ne öyle betona yapışıp ailen görecek o da olmaz. en iyisi paraya kıyıp isviçre yollarına düşüp dignitas'a gitmek. gerçi inandırması da biraz zor olur ama ne güzel dert yok tasa yok onlar düşünsünler. hem teorik olarak intihar etmiş sayılmazsın sonuçta onlar öldürüyorlar. bir dahaki intihar etmeyi düşünen yazarın aklından geçenler köşesinde görüşünceye kadar hoşçakalın mutlu ölümler.
