bazen lüzumlu bir karardır. dini hükümler bir süre öteler. hayatın acı olduğu gerçeği, canın tatlı olduğu yalanından çıkartıldığında sonuç negatiftir. artık ölüm kaçınılmazdır. he erkişi bu kararı gövdesinin üzerindeki elips şeklinde duran dünyadan çıkartarak deklare etmez ama erkişi işte. ara da bulasın. öl ki kurtulasın... *
bu öyle üzerinde uzun uzadıye düşünerek karar verilecek bir şey değildir çoğu kez. öylesine gömülürsünüz ki içinizdeki acıyı düşünmeye, çıkış yolunu bir türlü göremezsiniz. belki zaten yoktur o anda çıkış yolu. ama derinlerden yüzeye çıkıp aramaya devam etmek de imkansız görünür ki insan derinde olduğunun bile farkında değildir yarattığı karanlık içerisinde. bir anda dur demek istersiniz, yaşarken hissettiğiniz boğulma duygusuna. bir deli cesareti sarar insanı. o anda karar verme aşamasını hızla atlar eylem planına geçersiniz.
verilmesi en zor kararlardan bir tanesidir. her şey enine boyuna düşünülür, ölçülür ve tartılır. bir iki gün, hatta bir kaç ayda verilecek bir karar bile değildir. iyice düşündürür adamı, ilk din gelir insanın aklına sonra ise dünya'da çektiği acılar. ikisinin mukayesini yapması çok zordur. en çok vazgeçişte cehennem korkusundan olur.
intihar bazen onurdur, şereftir. bazı yükleri taşıyamayarak vazgeçmektir. kaybedecek bir şeyi olmayan insanlar bile uzun uzun düşünür. karar verildikten sonra ne şekilde yapılacağı düşünülür ve genellikle acısız yöntemler seçilir. çünkü kişi yaşamı boyunca çektiği acılar dolayısıyla acı çekmeden ölmek ister. bunun en kolay yöntemi ise donarak ölmektir.
bir yerde, manzaraya bakarak ölmek. bir kaç yudum içki, son sigaralar, follow the map ve moonlight eşliğinde geçirilen son saatler.
uygulaması kararından daha zordur. hem intihar etmeye karar verilmez, bir an da oluverir her şey, düşünülmez zaten, o duruma geldiysen düşünmezsin kafa yormazsın tek çözümün aniden çekip gitmendir.
intihar etmeye karar vermek, neredeyse ölmekle aynı hesaptır. belki daha az. istemek başarmanın yarısıdır gibi bir şey.
eğer bir insan bu fikri bir anlık dahi bile olsa düşünmüşse bence yardım alması gerekir. çünkü eğer intihar eder ve ölürsen ortada bırak sana dair sorunları sen kalmazsın. ama olur da ölmeyip de kurtulursan işte asıl sorunlar o zaman başlar. neden yaptın, hiç bizi düşünmedin mi, bir daha sakın yapma vs. cümleler ardı ardına söylenirken bir yandan da dibinden ayrılmazlar. Üstelik sen yalnız kalmak istediğin halde.
sonra, sonra ne mi olur? eğer adam akıllı bir psikolog yada psikiyatristen yardım almazsan tekrar bile intihar edebilirsin.
hayattan bekleyecek hiçbir şeyin olmayacak duruma gelmektir. hayatta yaşayan hiçbir canlı bu kadar aciz duruma düşmemiştir, bu yüzden intihar etmek çok büyük bir haksızlıktır. biraz beklemekte fayda var, intihara sürükleyen sebep her neyse geçip gidecek. deneyimle sabittir.
Yanlis bir karar. Olurken huzur bulacagini dusunen kusura bakmayin ama tam bir ahmaktir. insanlarin nasil oldugunu bilmiyorsunuz, olumun ne oldugunu bilmiyorsunuz.
asla düşünülmemesi gereken durumdur. evet ben de düşünmedim değil hani yakın geçmişte. ama hayat zaten su gibi akıp gidiyor. bir gün kesin öleceğiz.
gerekirse ikinci kez üniversite okuyun, gidin çok sevmeseniz de bir iş yapın para kazanmak için. ne bileyim spor yapın boş vakitlerinizde, kulaklık takıp parkta yürüyün, koşun. bunlar psikolojiye iyi gelecektir.
eğer hala da intihar seçeneğini aklınızdan atamıyorsanız ya bir destek alın sevdiğiniz birinden ya da işin ehli bir psikoloğa gidin. eminim ki sizin durumunuzda düzeltilemeyecek bir şey de yoktur.
üff saçma saçma konuşmayın kalk kiz soğan dogra elini yüzünü yıka hava al geçer.
ne olaylar yaşayıp hâlâ devam eden insanlar varken seninki şımarıklık değil mi? hem kafiyeli dizeler yazmak kadar kolay değil ölmek, sen o uçurumun kıyısına gelince, eline jileti alınca, ilaçları tek tek içmeye başlayınca anlarsın.
geri dönüp baktığında devam etmek için bişey görmesen bile, toprak altında yavaş yavaş çürüme düşüncesi, ne olacagını bilememe, o kapalı tabuttan çıkmak isteyip çıkamama, vucudunun her yerinde oluşacak solucanlar, intiharın pembe tarafı geriye kalan bir mektup olsa da gerçeği budur. bunlar aklına gelir intihar edemezsin. son bi defa güneşi göreyim dersin. yavaş yavaş vucudunun sertleşeceğini hayal edersin. sevdiğin şeyler teker teker aklından geçer. çok susadığında su içmenin zevkini bile özleyeceğini fark edersin. gittiğin yerde su yok.
hehe kimse sallamaz anan baban kına yakar sen ölünce. benim lisede arkadaşım intihar etti, yıllarca aynı sınıfta olduğum adam geride hiçbir açıklama bırakmadan kendini astı. kimse sallamaz diye düşündüğüne eminim, sen de emin ol seninkinden daha bencil, umursamaz, zor ve iğrenç bir çevresi vardı, hayatı da öyle. 4 yıl oldu ben hâlâ rüyamda görüyorum, annesini, babasını abisini düşün! Bu çocuğun abisi okulu, babası işi bıraktı. evladının ölü bedenini ipten alan annesi bidaha konuşmadı. öğretmeni öğretmenliği bıraktı. kendini sorumlu tutan bikaç arkadaşı kalıcı psikolojik rahatsızlıklarla boğuşuyor. kendi napıyor? çok ihtiyacımız varmış gibi erkenden gübre oldu.
zaten eninde sonunda öleceksin istesen de istemesen de. sana iyi kötü bi hayat verilmiş. en berbat bi filmin bile sonunu merak ederken, bak bakalım neler olacak sen ölene kadar. insan merak eder lan. ne meraklısınız ölmeye, karanlığa, korkunç ve üzücü olaylara.
Bi sikktirin gidin amk yaaa. Bi bitin amk intihar ede ede azalarak bitin gerizekali siğirlar.
olecekmis de aslinda o kadar da zor değilmiş de, anlik biseymiş de..
ne bok yemeye 2 3 ay bekliyon o zaman sıgır?
bunlar balkona çiksa atliycam diye arkalarindan kiclarina koyasim geliyor tekmeyi...
Karar verilmez, aniden olan bişeydir intihar.. karar verilecek oldu mu olmaz o iş, vazgeçilir muhtemelen.. ama bıçak kemiğine dayanan bi insan oturup intihar etsem mi diye düşünmez, ansızın yapar bunu.. ama yapmalı mıdır, elbette hayır.. hayat, mücadeledir, vazgeçmemek lazım..
an itibariyle içinde bulunduğum durum. biraz düşündüm ve yaşamamın bir anlamı olmadığına karar verdim. öyleyse boşa oksijen israfına gerek yok açık ve net.
