eniştemin teyzesinin oğlu da 2015'te boğaziçi köprüsünden atlayarak intihar etmişti. ailesiyle tartışmış diye etmişti diye biliyorum. intihar etmemek lazım yine de.
etmem ama intihar etmek de ne bileyim yaşama amacı yoksa falan intihar eden ediyor yani. intihar etmek de bir seçim. intihar edince bu hayatı yaşamamış olmuyorsun ama hayata veda ediyorsun. hele annesiyle babasıyla birlikte yaşayıp da intihar edenler var ya allah bildiği gibi yapsın. anne babalarına da yazık olur. anne babaları yaşamasa bile arkada kalanlara yazık olur.
Hergün savaşıyorum bununla ama her geçen gün daha da tükeniyorum, eriyorum ve ölüyorum. Sırf yeryüzünde uzun seneler yaşayacak olan kötü insanlara inat hayatta kalmak istiyorum, en kötü kanseri bile yenebilmeyi diliyorum. Şeytanla savaşı bir gün kaybedeceğimi hissediyorum. Bir gün dünyayı karanlıklar içinde göreceğimi biliyorum. Çok ölüm gördüm, kederin eleğinde savruldum, yine de pes etmedim. Pes ederek olmektense savaşarak ölmeyi diliyorum. Dost yüzlü şeytanlar, iblisler, cadılar, büyücüler, karanlık ruhlar; gelin buradayım; korkmuyorum.
anlamsız, saçma, renksiz, heyecansız bir hayat yaşamak da bir nevi intihar etmektir. tavsiye vermek, '' şunu yap, bunu yap '' demek kolay elbette... ama her zaman istediğini gerçekleştiremiyorsun çaba göstersende. dünyaya fırlatıldım ve anlamsızlık, saçmalık dolu tuhaf bir sürüklenme sürecinde zaman dolduruyorum. neden böyle olması gerekiyor ki ? ne günah işledim ? hiçbir şey hissedemiyorum artık.
Mecazi olarak anlam boşlukları ve gerçekleşmeyen hayallerle dolu, sadece aynı tornadan çıkmış belli karakterlerin aşka ve sekse ulaşabildiği sıkıcı ve umutsuz bir hayat yaşamaktır. albert camus “ o an geldiğinde insanın yaşamak için intihardan daha fazla çaba göstermesi gerekir “ derken haklıymış.
intihar sadece hayata son vermek demek değildir, emin olun. Sadece kadınların aynı tornadan çıkmış gibi çoğunlukla aynı erkekleri romantik ve cinsel partner olarak seçmesi ve sizin uğruna kendinizi parçaladığınız kadının hep başkalarına gitmesi bile hayatın tadını kaçırıyor.
Ruhun isteğidir bence. Çünkü vücut ne kadar acı çekse de, beynin amacı her şartta hayatta kalmaktır.
Öldükten sonra bile 15 dakika boyunca beyin çalışır.
Bedenin yaradılış maddesi toprak ise dünya'ya aittir. Ama ruh buraya ait değildir.
Zaten insandan önce ruh yaratılmıştır. Anne karnındaki bebeğe 4. Ayda ruh üflenir.
Ve insan Ruhu, bedenin içine hapsolmuş şekilde ait olduğu yere dönmeyi, yani vücudun ölmesini bekler.
Bu sebeple bazen ruh intihara zorlayabilir.
(bkz: ruh acı çekerse beden bedel öder)
Başkası için yapılıyorsa baya gereksiz eylem, sevgili nazım' ın da dediği gibi : " kara bir duman gibi dağılır hatıram rüzgarda;
yaşarsın, kalbimin kızıl saçlı bacısı,
en fazla bir yıl sürer yirminci asırlılarda ölüm acısı "
tamamen kafamda canlandırmaya çalıştım. varsayalım ki intihar ettim. sonuçları ne olacak ? hayatın getirmesi muhtemel hoş sürprizleri, artık pek inanmasam da, yaşayamayacağım - ki zaten hep başkaları yaşıyor o sürprizleri ayrı konu - ve babam ve kardeşimle birlikte en fazla 3-4 akrabam üzülecek. biri sosyal medyadan fotoğrafımı paylaşacak, sözümü kesmeyi ve beni dinlememeyi huy edinmiş erkeklerle kalbime ve yatağıma girmekten özellikle kaçan, onu bırakın bir kahve eşliğinde sohbeti bile çok gören kadınlar üzüntülerini paylaşacak ve bir hafta sonra herkes unutacak.
bu yüzden intihar gereksizdir.
ancak en küçük keyiflerin bile sürekli zamlandığı, hayallerini gerçekleştiremediğin, istediğin kadınla çıkıp yatamadığın, istediğin ülkelere gidemediğin, saygısızlık, kötü niyet, bencilliğin çoğu insan için normal hale geldiği bir hayat da pek tatmin edici ve ideal gözükmüyor gözüme.
intihar yanlıştır. kimse tartışamaz. ancak bedenini ve ruhunu tatmin edemediğin, depresyon, öfke ve bezmişliğin rutininin yerini aldığı bir hayat yaşamak da insanın canını sıkıyor.
çok uğraştım didindim, başarmak için çabaladım tam oluyor derken olmadı.
yapacak bir şeyim kalmadı. allah kimseyi bu duruma düşürmesin. ben bu sınavı geçemedim. içinizde bilmeden birini kırdıysam özür dilerim. hakkını helal etsin.
benden yana varsa helal olsun. hoşçakalın.
kimsinin necisiniz bilmem.
belki ti'ye alıp makara yapıyorsunuz bu söylemle. belki dikkat çekmek istiyor da olabilirsiniz. ve tabi ki ciddi olma ihtimaliniz de var.
ben en kötü ihtimal üzerine yazıyorum-ki , bu kafayla sadece kendinize yazık edersiniz!
hayat kaldığı yerden devam eder... geride bıraktıklarınız üzülür belki. belki yıkıma uğrar, belki sevinir.
olan size olur. ahiret inancınız varsa biter!
yoksa hayatınız biter. her halükarda biten siz olursunuz!
uzun uzun edebiyata gerek yok bence.
kendinizi bitirmeyin derim, biriktirin!
sarfedenler kaybedecek, biriktirenler kazanacak.
kötünün daha kötünün olduğunu bilin.
hayatın sürprizlere gebe olduğunu unutmayın...
ve hayat bitti derken yeniden başlar bunu da bilin.
ve sakın o hataya düşmeyin!
