bazen tek çözüm olduğunu bilmektir.
hiçbir mucizenin değiştiremeyeceği katı gerçeklerden kaçmanın tek yolu.
savaşmaktan yorulmuş, yenilmiş ama son gücünü tükettiğinin farkına varmıştır insan.. ve elinde kalan silahın son kurşununu hayatın hangi puştluğuna sıksa sıyırıp geçmekten başkaca bişey yapamayacığının fakındadır belli ki. ama işte o son kurşunu kendine sıkarsa ıskalama şansı pek yoktur.
bırakmak istememiştir yaşamı aslında. bırakmazdı bunca ağır olmasaydı yükü.
taşıyabilseydi ellerini parçalamasına rağmen taşırdı o ağır yükleri. ama olmazdı belki de ya da olurdu..
ne çok acıyı papatya gibi toplayıp iliştirmişti saçlarına güzel olduğunu zannedip.. ne çok kahraman olmuştu birilerini sıkıntıdan kurtarırken ve ne çok güçlü sanılırdı acılarla bir çocuk gibi oyunlar oynadığında.
ama şimdi son umudun arkasından bakakaldığı yerde, bir yol ağzında, bir uçurum kenarında veya bir silahın ucunda, işte şimdi bir kahramana hiç benzemiyordur..
hayattan artık hiç bir şekilde zevk alamadığını ve alamayacağını düşünen, durmadan dibe doğru batan ve sürekli acı çeken bir insanda uyanması doğal olan istek. korkaklık değil cesaret. acı dolu bir hayat çekmektense tamamen yok olmayı tercih etmek.kanımca başvurulması için gerçekten asla kurtulanılamayacak acılar içinde olmak lazımdır.
Facebook'ta üye olduğum bir sayfanın bir üyesi bugün intihar etmiş. Daha genç otuz yaşında, üstelik bir çocuğu da var. Ölmeden önce bıraktığı şu not çok dokundu bana. Ne ıstıraplar çekerek gitti bu dünyadan kimbilir.
"Yeniden büyüt beni anne. Anne, kocaman oldum bak. Acılarım büyüdü, dertlerim büyüdü. Hedeflerim, çıkmazlarım büyüdü. Hiç de güzel değilmiş büyümek. Kimler kırdı kalbimi, kimler üzdü. Başa dönebilsem keşke. Sana emeklesem sadece. Şimdi yaşanmışlıklarımı, kalp kırıklıklarımı al ve yeniden büyüt beni anne. Ne olursun'"
Intihar eden kişilere çoğu zaman günahkar, güçsüz gibi sıfatlar yükleniyor. Istediğiniz kadar kötüleyin, istediğiniz kadar küçümseyin. Ama şunu aklınızdan çıkarmayın: Bir kişinin intiharı demek herbirimizin suçu demek. O intihar ediyorsa senin bencilliğin yüzündendir, onu fazla yalnız bıraktığın içindir, onu yeterince sevmediğin içindir, ona hayatı/yaşamayı zorlaştırdığın içindir. Onu, o olarak kabul etmediğin içindir.
Neden. Neden.
intahar etmek eylemi kişinin özgür iradesi ile alabileceği en radikal karardır, daha sonrasında zaten bir iradeye sahip oluncağı kesin değildir, ayrıca gerçekleştirilmesi de oldukça meşakkatlidir eğer oral yolla kimyasal bir madde alınacaksa iyi seçim yapmak gerekir çünkü birçok ilaç sanıldığının aksine çok yüksek dozların altında ölmemizi sağlamaz ayrıca kısa sürede farkedilirsek midenin yıkanması eylemimizi başarısız kılacaktır ve eğer amacımız sov yapmak değilse yüksek bir yerden atlamanızda pek uygun değildir, kan kaybından ölmek veya gazla zehirlenmek ise uzun süreli yanlızlık gerektirir eğer ailenizle yaşıyorsanız bu da mümkün değildir, canınızım yanmasını istemiyorsanız kendinizi yakmayın ve eğer insanlara saygınız varsa kendinizi asmayın esas gelmek istediğim nokta ise ölmek yorucudur. (bkz: ölmeye üşenmek)
intihar etmek korkaklıktır. buna kesinlikle karar verdim. bunu demek, her şeyi gitmiş birinin halinden anlamamak değildir ama. hayır bencillik değildir intihar edeni tasvip etmemek. tam tersi halini anlamamazlığa iten , bencillik eden intihar edenin ta kendisi olur aslında. mücadele etmemenin akıl almaz stresliğini tahmin edebiliyorum. fakat bunun çözümü intihar değildir ya. lütfen. bir şey sürekli süre gelmiyor inan ki. insan değişmeye en müsait canlı. ruhsal olarak bunun çözümleri var. ee ilahi olarakta en büyük allah var. ol deyip olduran var iken, bunu yapmak cesaret değil korkaklıktır. bu korkaklık öyle hayatın kötülerinden korkmaktan ziyade, mücadeleden yoksunluk korkusu. öz güvensizliğin ittirdiği korku. ister istemez bir şey ama intiharı istemek malesef bir an'lıkta olsa sizin elinizde. o an'a kapılmayın güzel insanlar. ne olur.
