Bir süre öncesine kadar düşünüyordum bunu. Fakat vatanımı savunmak için yaşayacağım. Türkiye Cumhuriyeti'nin geleceğine kast edecek her türlü mikroba karşı milletimi son nefesime kadar savunacağım. Öleceksem bu uğurda öleceğim.
Ben bu ülkede torpil belası yüzünden hak ettiği yere gelememiş, üç dil bilen bir türk evladıyım. Fakat başkasının ülkesinde sahip olacağım para ve 40 yıl daha olsa ne yazar?
Ne bu hayattan gideceğim, ne de vatanımdan. Nene hatun kaçsaydı doğu Anadolu kalmazdı, gördesli makbule kaçsaydı ege bölgesi kalmazdı, adile çavuş kaçsaydı Çukurova kalmazdı.
Türk düşmanlarına inat kaçmayacağım! Buradayım, intihar edersem pisi pisine ölmüş olacağım ve ülkeme faydam olmayacak. Ama sırf ülkemin içine sızdırılan sığınmacı adı altındaki işgalcilere karşı durmak için yaşayacağım.
Büyük cesaret ve bir o kadar da korkaklık gerektiren, iki tezatı bünyesinde barındıran eylem.
intihar edenlere saygım sonsuz. Hayat hepimiz için büyük bir mücadeleden ibaret. Çok acı çekiyor ve yoruluyoruz ama evet üstteki entryde olduğu gibi vatanın asıl sahiplerine ihtiyacı olduğu bir zamanda ülkeden veya hayattan gitmek Türk evladına yakışmaz.
Atatürk'ün izinde isek hiçbir yere gitmeyeceğiz. inadına yaşayacağız. Bu vatan bizim!
son kaçış fırsatı gibi görünür. hiçbir problem alt edilemeyecek değildir. intihar eğilimindeyseniz, psikolojik hastalığınız bulunuyor ise mesela bipolar gibi, size intihar fikri verebilecek her şeyden uzak durun. intihar bir çözüm yolu değildir. size hayatı sevdirebilecek en ufak bir şeyi bile sahiplenin, çok sevin. Fazla melankolik intihara özendiren, abuk sabuk yazılarla da bence ilgilenmeyin çünkü intihar kimsenin ne ödülü ne cezasıdır.
arabayla gece vakti malum müziklerden biri eşliğinde şeritleri yutarken; sonraki virajda savrulmak suretiyle ara ara aklıma gelen eylem. ha yapmıyorum o ayrı.
Herkesin bir derdi var. Millet gelmiş burada sebeplerini sayıp dökmüş. intihar başlıkları maalesef özendiricidir. O nedenle bunu aklından geçiren genç arkadaşlara asla yapmamalarını söylemeliyim. iyi okuyun gençler.
Ben intihar etmeye hakkım olmadığını düşünüyorum şahsen. Çünkü benim gözlerinin içine bakmaya korktuğum arkadaşlarım var. Daha 4 yaşındayken Karabağ'da bütün ailesini ermeni vahşetine kurban vermiş, annesine gözünün önünde tecavüz edilmiş, babasının derisi yüzülmüş arkadaşım var lan benim! Ne yaparsam yapayım onun yarasını saramam. O gözlerde kahırdan, dipsiz kuyulardan başka bir şey yok.
intihar etmek için çok geçerli bir sebebim var aslında. Benim memleketim Revan maalesef artık Erivan ve Ermenistan olarak adlandırılıyor. Benim Revanım bir Türk yurdu oysa! Sizin memleketinize düşman paçavrası çekildi mi? Orası can düşmanınızın başkenti oldu mu? Nefes alamıyorum ben be! Ona rağmen Türk milletine hizmet etmek için yaşıyorum. Ayakta durmaya mecalim olmadığı halde milletim için, Türkiyem için, Azerbaycanım için çalışıyorum!
intiharmış! Sevgilisinden ayrılan, işsiz kalan, borcu olan soluğu burada alıyor. Bütün bunların telafisi olabilir. Aldatma gibi bir durum yoksa sevgilini tekrar kazanabilirsin belki. iş bulursun, borcunu ödersin. Kimsenin derdini küçümsemeye hakkım yok. Asla böyle zannetmeyin. Fakat bu dünyada dermanı olmayan derde düşmüş insanlar var. intihar mevcut sorunu çözmez. Revanım kurtulacak olsa kan kusarak ölmeye razıyım. Ama bir faydası var mı? Yok! O halde mücadele etmek zorundayım.
Bir şeylerin düzeleceğinden, yaşamdan umudunun kalmadığı anlamına gelir. Aynı zamanda ölüm sonrasında da bir beklentisi yoktur.
“Senin sorununu başkaları da yaşıyor” gibi söylemlerle ikna etmeye çalışmak o kişinin acısını küçümsemektir, anlaşılmadığını hissettirir. Profesyonel destek almasını sağlamak en iyi yoldur.
Allah'a inanan biri için imkansız olaydır. üstelik de anlamsızdır. çünkü hayatta bir sürü değer ve ışıltı bulabilecekken kendini karanlığa gömmek demektir. bu yüzden şükrediyor ve beklentiye girmeyip içime atmayı seçiyorum.
