ilgi çekmek amaçlı olduğunu düşünmedim ; kimseyle paylaşmadığımdan. ama bazen yaşamayı o kadar gerekli bulmadığım anlar oluyor.yaşamak zor geliyor bir şeyleri yoluna koymuk, insanları mutlu etmek sevdiklerini mutsuz görmemek bunlarıa uğraşacak güç bulamıyorum. keşke ölsem diyorum ama annem üzülür maalesef.
bende bunun bir acayip versiyonu var. kendimi öldürebileceğimi düşünmüyorum çünkü öyle bi döt yok ama birisi beni öldürse, acısız ve hızlı versiyonu tercih ederim, fena olmazdı.
-lan omen bak olmuyor zorluyorsun ama olmuyor uff bu hayat böyle gidmiyor, sıkıldım allahım beni değiştir.
+ee ne yapıcaz peki intihara ne dersin?
- Ne sacmalıyorsun böyle aptalca, kendi içinde çelişen bi şeyden ölemem hem üşenirim ben ama bak biri beni öldürse fena olmaz aslında.
Bu arada cevap veren ve soruları soran da benim, inşallah yakında raporu da cıkartıcaz.
Kalbimin yap dediği, fakat mantığımın hadi ordan siktir lan dediği bir çelişki durumu.
Ama bu aralar çok düşündüğüm bir eylem, duygu durumumun tamamen yıkık ve beni hiçbir güzelliğin teselli edemediği bir çıkmazda olduğum bir gerçek. Sonumu bilmiyorum,
Bilmekte istemiyorum. Fakat şu bir gerçek ki, ansızın gelen bir heyelan ile bunu yapabilirim işte bundan korkuyorum.
Üniversiteyi kazanamadığımda ciddi ciddi düşünmüştüm.O sene üniversiteyi kazandım ve tüm kapılar açılmıştı.Her zaman şükrederim.Evimiz var,işim var ve sağlığım yerinde.Bazen mutsuz olduğum anlar olsa da yoksul ve çaresiz insanları görünce şükreder dua ederim.Hayatta olumsuz düşünceler içine girdiğimde hep başarısız oldum.Olumlu düşünmeye çalışın.Annem hep söylenir her şeye ve evde mutlaka bir şey kırılır ya da bozulur.O yüzden olumsuz cümleler de kurup hayatı kendinize zindan etmeyin.Elbette her şey güllük gülistanlık değil ama olumsuz düşünceler olumsuz olaylara yol açıyor.
