olum manyak mısın. şöyle çıkıp kafanı kaldır ve yukarıda olup bitenlere bak. hiç bir boktan haberimiz yok. ne yaşadığımız dünyaya neden geldiğimi, ne de bu dünyanın sınırlarının dışında ne olduğundan haberimiz var. kendi kafamızın içinde kurduğumuz dünyaların içinde ot gibi yaşayıp gidiyoruz. azıcık soru sor kendine; kağıt kalem al ve bu yaşına kadar neler yaptıklarını ve neler yapamadıklarını yaz bir kağıda. o zaman ot gibi yaşadığını fark edeceksin. ve yarın uyandığında da ilk yapacağın şey o yapamadıklarını bir bir yapmaya çalışmak olmalı. ya da sende herkes gibi bir hiç olarak yaşamaya devam edeceksin. intihar etmene gerek kalmaz o hale; zaten o zaman bir ölüden de farkın kalmaz.
Bu dunya kimine cennet kimine cehennem
Ben cehennemi yasayanlardanim
Nasil olsa diger tarafta da ayni sekilde yancam bir sürü gunahim var
En azindan yanma süremi kısaltmis olurum intihar ederek
bazen boyle dusunuyorum
ama beni durduran bir sey var. Adını koyamadigim...
Allah rahmet eylesin kardeşim şimdiden 3 gün once dedem öldü Ufak tefek bişey görürsen selam söyle,onun cimrilik yapıp yemedigi evleri bağları ben çatır çatır yiyecem.
zaten hepimiz bir gün ölmeyecek miyiz? erken gitmişsin ha geç, bekleyenin yok.
gittiğin yer bile yok.
önünü de görmüyorsun.
far ışığını çakal dolu bir yolda kapatmış gibisin.
arabanın da camı açık.
böyle bir şey. ölüme direnmek gereksizdir, intihar eden edebilir ama kanlı olması kötü, sonuçta dışa hoş bir görüntü bırakmıyor bunu kabul edelim.
çıkış noktası kalmadığını belirten bir yazar tarafından dile getirilmiş bir söz.
bazı yazarların söylediği gibi ilgi çekme amaçlı açılmış bir başlık mı yoksa gerçekten intihara meyilli biri tarafından açılmış bir başlık mı bilmiyorum fakat ben gerçek olma ihtimalini göz önünde bulundurarak bir şeyler yazmak istiyorum. çünkü gerçekleşme ihtimali binde bir bile olsa ve bu intihar gerçekleşse kendimi vicdani olarak sorumlu hissederim.
herhangi bir dine ya da allah' a inanıyor musun bilmiyorum fakat birçok insanın intihar etmemesinin temel nedeni dinin intiharı yasaklamış olmasıdır. yoksa emin ol birçok insan intihar etmek suretiyle hayatını sonlandırırdı. ben de bunlardan biriyim mesela. öyle dönemler oldu ki intihar ihtimali geldi birkaç sefer aklıma fakat inancım gereği bu eylemi gerçekleştiremedim hiçbir zaman ve şimdi, iyi ki de gerçekleştirememişim diyorum kendime. çünkü benim sıkıntı olarak gördüğüm şeyler aslında basit, sıradan şeylermiş ama o dönemlerde yaşımın da küçük olması sebebiyle bu sıkıntılar benim gözümde büyümüş, büyümüş ve büyümüş...
eğer benim inançla şunla bunla işim olmaz diyorsan da başka şeylere yönlendir kendini.
ne bileyim zor durumdaki insanlara yardım et mesela, çık bir parka git çocuklarla birlikte kaydıraktan kay, sokağa çık ve hiç tanımadığın insanlara bir tebessüm eşliğinde merhaba de, işaret dili öğren mesela, işitme engelli insanlarla iletişim kurmaya çalış...
bu saydığım basit şeyler insanın mutlu olması için yetiyor da artıyor bile bazen.
gündemi takip et ya da siyasetle ilgilen sonra gel sözlükte siyaset tartışalım, hatta arada anlaşamayıp birbirimize aşırıya kaçmamak kaydıyla küfürler bile edebiliriz belki.
ve tüm bu yazdıklarımdan benim pollyanna gibi bir insan olduğum çıkarımında bulunma sakın. aksine o kadar karamsar bir insanım ki şimdiye kadar nasıl olmuş da hayatta kalmış bu dersin beni tanısan ama ben bile yaşamak için geçerli sebepler buluyorken senin intihar etmene hiçbir anlam yükleyemem genç arkadaşım...
bende neredeyse 19 yaşındayım,üniversiteye gidene kadar sabret bence, bende lisans sınavına çalışırken bir kaç kez cinnet geçirdim ama üniversite dönüm noktası olabilir...
Bu başlıktaki yazılan entryleri görünce toplum olarak nasıl bir bok bataklığında yüzdüğümüzü görüp " insanlığınıza kahrolsun" dedim. Bazıları, "güle, güle" ve "selam söyle" gibisinden yazılar yazarak aklınca taşşak geçmeye çalışmış, ulan bu başlığı açan kişi ya zannettiğiniz gibi trolllemiyorsa ve intihar etmekte ciddiyse? Bu ihtimali neden düşünmüyorsunuz.
Eğer Bu başlığı açan kişi trollemişse ben onu ciddiye alarak ne kaybederim ki? Ama ya ciddiyse ve sizin yazdığınız bir yazı onun intihar etmesini teşvik edecek mahiyetteyse vicdanınız bunu kabul edebilecek mi.?
Kendi hayatınız sizin için ne kadar değerliyse başkalarının hayatını da o kadar değerli görün ve insaniyet namına bir başkasının hayatını değersiz görüp onunla dalga geçmeye çalışmayın bu durumda kendi insanlığınızla dalga geçip mide bulandırıyorsunuz.
