Hayatta insanın gerçekten yapabileceği en ama en büyük yanlıştır. Her hatadan her son sanılan şeyden dönülebilir ama ölümün geri dönüşü yoktur. Yaşadığın şeyleri muhakkak düzeltebilecek bir yol vardır. Bardağın dolu kısmına odaklan.
olum manyak mısın. şöyle çıkıp dışarı kafanı kaldır ve yukarıda olup bitenlere bak. hiç bir boktan haberimiz yok. ne yaşadığımız dünyaya neden geldiğimizi, ne de bu dünyanın sınırlarının dışında ne olduğundan haberimiz var. kendi kafamızın içinde kurduğumuz dünyaların içinde ot gibi yaşayıp gidiyoruz. azıcık soru sor kendine; kağıt kalem al ve bu yaşına kadar neler yaptıklarını ve neler yapamadıklarını yaz bir kağıda. o zaman ot gibi yaşadığını fark edeceksin. ve yarın uyandığında da ilk yapacağın şey o yapamadıklarını bir bir yapmaya çalışmak olmalı. ya da sende herkes gibi bir hiç olarak yaşamaya devam edeceksin. intihar etmene gerek kalmaz o hale; zaten o zaman bir ölüden de farkın kalmayacaktır.
edit: entry silik yedi. neden silik yediğimi de anlamadım.
neyse şuraya tanım yapayım madem: intihara sürüklenen kişinin intihar etmek kadar anlamsız olan beyanıdır.
