intihar etmekteki haklılığı gözüne sokulan adamdır. bir ipi bile düzgün seçemeyen bu zat için, ölmek de yaşamak kadar zordur. hele bu kişi bir de japon'sa, yüz kızartıcı bir eyleme imza atmış demektir. *
minik serçenin 'yanmısım ben' adlı klibinde rastladıgım bahtsız adam. intihar ederken ip yerine halat kullanmasını ve halatı bağlamak için kendisine daha sağlam bir duvar bulmasını önerdiğim kişidir.
kendini asarak ya da yüksek bir yerden atlayarak intihara kalkışan, ancak bazı sebeplerden ötürü girişimlerinde başarısız olan insanların genellikle kendilerini boşluga bıraktıkları anlardan itibaren bilinclerinin acık oldugu birkac saniyeyi pişmanlık ve korkuyla gecirmiş olduklarını duymuştum.
cünkü ölümle yüzleşilen son ana kadar insan, ölümden cok da korkmadıgını düşünebilir. ancak korku, işte o son saniyelerde bir anda insanın tüm bedenini kaplayabilir. bu şekilde hayata veda etmek hoş olmasa gerek.
bu anlamda düşünüldügünde bir beceriksizlik degil de kendisine bahşedilmiş olan son bir şans olarak degerlendirilebilir bu olay.
fakirlikten sıkılıp intihara kalkışmıştır muhtemelen, ipi bile kalitesiz, ölmeye bile parası yetmiyor. tüpü yok ki açsın zehirlensin, parası yok ki zehir alsın ne bilem hap alsın, yazık lan.
