yalnız intihar noktasındaki insanda mantık devrede değildir ki, duygu yoğunluğu vardır.
bunu intihar düzeyine gelmeden evvel duyguları içinde depreşirken düşünmeli ki bir işe yarasın.
bu yalnız yaşayanlar için geçerli bir tavsiye bu da bir gerçek ki her bunalanın başını alıp gitme şansı pek yok. o yüzden sallamayı öğrenmeleri gerek.
nasılsa hayatta herşey bitiyor bir gün. geçmişteki en güzel zamanların, en acı günlerin bitmedi mi? bitti. bu da bitecek tıpkı hayat gibi.
o bakımdan hayatı bitirmek yerine ben ne bok kafalıyım da bu sıkıntıya düştüm deyip kendi zayıflıklarını güçlü yanlarını görüp farkındalığını artırmayı denesin.
sen değişmeden kaderin değişmez çünkü, nereye gitsen gelir bulur seni.
Ölümden sonra ki hayata inanıyorsan sıkıntılı olandır lakin , inanmıyorsan bu dünya'da şehir'de değiştirsen ülkede değiştirsen yaptığın hatalar ve ya geçmişin peşini bırakmaz . Kimse seni tanımasa bile anıların seni rahatsız eder .
Vardır aga böyle bir şey. intiharı her zaman edersin. Kafayi çalıştır soygun falan düşün. En kötü ihtimal yakalanırsın. Nereye gideceksen cezaevi aktarmalı gidersin.
