Doğal seleksiyonla elenen insanlar ya da yıkık kişiler olduğunu düşünmüyorum.
Bazen yaşamına devam etmek ölümden daha zordur. Hayat yani sana kapılarını o biçimde sıkı sıkıya kapatmıştır. Sağlığınız yerindeyse maddi imkanınız az çok varsa burada demek istediğimi tam olarak anlayamayabilirsiniz. Bazı insanlar ölmek ve daha fazla acı çekmemek için dua eder.
dayımdır. kendisi ailenin neşe kaynağıydı bir gün aniden ölüm haberini aldık. çok iyi hatırlıyorum 6 yaşındayım teyzemin koltuğa yığılışını,annemin çığlığını ve benim diz çöküp ağlamaya başlamamı. o gittikten sonra aile de bir daha aile olmadı zaten.
dayım öldükten sonra annem de çok değişti. uzun bir süre ağlama krizleri,asla gülmeyen bir yüzü vardı. mesela annem hala nazan öncel'in gitme kal bu şehirde şarkısını dinleyemez. her duyduğunda hıçkıra hıçkıra ağlamaya başlar.
çok zor bir karar intihar etmek. kendi kararınla hayatını sonlandırmak bilmiyorum hak veriyor muyum? yoksa bencillik olarak mı görüyorum?bu konuda bir fikir üretemiyorum...
intihar kendi tercihiydi ama geride yıkılmış ve bir daha toparlanamayan bir aile bıraktı...
"ay karanlık hep karanlık
yüzün bize döner oldu
bir ihtimal daha vardı
felaket oldu"
Keşke birileri dokunabilseydi ruhlarına da yapmasalardı derim her hatırladığımda. Keşke her birine erişebilsem de tutabilsem ellerinden. Kim olursa olsun, nasıl bir insan olursa olsun, kaç yaşında olursa olsun, kimse intihar edecek kadar yalnız kalmamalı.
kendilerince haklı sebepleri vardır elbet ama nihayetinde yaşama yenik düşmüş insanlardır. ben en çok genç olanlarına acırım. çoğu kez sudan sebeplerle veda ederler, yaşama.
herkesin ve her durumun anlayışa ihtiyacı vardır. anlayışı arayıpta bulamayan insanlar, anlaşılmamaktan yorulan insanlar hayatına son verme noktasına gelebilirler.
tolstoy, eşinin ve çocuklarının dahi anlayışına ulaşamadığı gerçeğine dayanamayarak, boş bir tren istasyonunda yapayalnız ölmüştür.
hristiyan anarşizm'i kendi dinini yaşama hayalleri ve eserlerini halka adama çabası, karısının ve çocuklarının kendisi almamasına rağmen, yayınevlerinden telif hakkı karşılığı para alması. bir halkı uyandırmaya çalışırken en yakınlarına sesini duyuramamanın sonsuz acısı. en ağır hezeyanlara kendini bırakıp, soğuktan donarak ölmek.
