Insanların ne yaşadığını bilemeyiz O yüzden ileri geri konuşmanın hiçbir anlamı yoktur Bazı insanlar Zayıftır Bazı insanlar güçlüdür Bazı insanlar çabuk üzülür Bazı insanlar Üzülmez Bazı insanlar sever Bazı insanlar sevmez Bazı insanlar intihar eder bazı insanlar intihar edemez.
Doğal seleksiyonla elenen insanlar ya da yıkık kişiler olduğunu düşünmüyorum.
Bazen yaşamına devam etmek ölümden daha zordur. Hayat yani sana kapılarını o biçimde sıkı sıkıya kapatmıştır. Sağlığınız yerindeyse maddi imkanınız az çok varsa burada demek istediğimi tam olarak anlayamayabilirsiniz. Bazı insanlar ölmek ve daha fazla acı çekmemek için dua eder.
cesare pavase Bu konuda adım adım nasıl ölüme yürüdüğünü günlüğünde müthiş anlatıyor. Okunabilecek en güzel günlük belki de yaşama uğraşı
intiharından 2 gün önce son cümleler dökülüyor: "sözler değil eylem. Artık yazmayacağım"
Şaşalı bir gidiş yok. intiharına olağanüstü bir mana biçmiyor. Yaşıyor ve ölümü seçiyor. Romantik nevrozlara sahip değil. Ölmek istiyor ve bir iki basit sözcükle gidiyor oraya.
intihar bana en uzak olgulardan biri ama pavase'nin ölüme gidişi de çok dokunaklı.
Çaresizliğin dibini yaşamış insanlardır muhtemelen.
Bir insan her şeye sahip olsa da hevessizlik çaresizliğini yaşayabilir. Fakir olan parası olmadığı için çaresizdir, çirkin olan sevilmeme çaresizliğindedir. Ama bir yandan da intiharın anormal bir ruh hali olmadan yapılmayacağını düşünüyor(d)um. Kendi varlığını sona erdirmek arzusu kendinden nefreti de içerebilir. Türlü türlü sebepler.
