genellikle hayattan hiçbir beklentisi kalmamış ve kendini yalnız hisseden bir ruh halinde oldukları için görüldüklerinde ilgi ve şevkat gösterilerek onları kendinize ve tabii ki hayata bağlayabileceğiniz insanlardır. böyle insanlara acımak insancıl bir içgüdüdür. ancak acıyıp yardım etmek insanlıktır.
Ölmek için boğaziçi köprüsünü tercih edenlerini sikmek farz olan insanlar. En az altı yedi saat istanbul trafiğini arapsaçına çeviriyorlar. Ne hakkın var lan buna, illa öleceksen git fareler gibi evinin bir köşesinde öl.
muhtemelen bu başlığı okuyamayan kitle. yakını intihar eden insanlar var böyle başlıklar bu saatlerde gündeme taşımayın. nasıl bir acı olduğunu yaşamayan bilemez...
erken karar vermiş insanlar. her zaman bir çıkar yol bulunur. zaten ömür kısa ve su gibi akıp gidiyor ellerimizin arasından, o yüzden her şeye rağmen hayat yaşamaya değer.
Daha 1-2 sene önce abimin çok yakın arkadaşı intihar etmişti, sevdiği kızla ayrılmışlar babası yüzünden, daha önce de intihar etmeyi denemiş, durdurmuşlar falan hatta inançlı bir çocuktu. insan üzülüyor gerçekten. Genelde Bipolar bozukluğu olanlar etse de başka türlü edenler de çok fazla.
dayımdır. kendisi ailenin neşe kaynağıydı bir gün aniden ölüm haberini aldık. çok iyi hatırlıyorum 6 yaşındayım teyzemin koltuğa yığılışını,annemin çığlığını ve benim diz çöküp ağlamaya başlamamı. o gittikten sonra aile de bir daha aile olmadı zaten.
dayım öldükten sonra annem de çok değişti. uzun bir süre ağlama krizleri,asla gülmeyen bir yüzü vardı. mesela annem hala nazan öncel'in gitme kal bu şehirde şarkısını dinleyemez. her duyduğunda hıçkıra hıçkıra ağlamaya başlar.
çok zor bir karar intihar etmek. kendi kararınla hayatını sonlandırmak bilmiyorum hak veriyor muyum? yoksa bencillik olarak mı görüyorum?bu konuda bir fikir üretemiyorum...
intihar kendi tercihiydi ama geride yıkılmış ve bir daha toparlanamayan bir aile bıraktı...
"ay karanlık hep karanlık
yüzün bize döner oldu
bir ihtimal daha vardı
felaket oldu"
Keşke birileri dokunabilseydi ruhlarına da yapmasalardı derim her hatırladığımda. Keşke her birine erişebilsem de tutabilsem ellerinden. Kim olursa olsun, nasıl bir insan olursa olsun, kaç yaşında olursa olsun, kimse intihar edecek kadar yalnız kalmamalı.