nerede ve ne anlamda yapıldıgına baglıdır. mesela ben umutlarımı asıyorum her gece uyumadan önce sonra sabah hic bisey yokmus gibi devam ediyorum. sizce bu intihar durdurulsamı iyi yoksa sessiz kalınsamı...
Kesinlikte iyiliktir. Ama asıl iyilik kurtardıktan sonra, hayatın güzelliğini ve ne yaşamış olursa olsun her daim umut olduğunu hatırlatmak, öğretmektir. Yoksa kuru kuruya kurtardıktan sonra kişinin tekrar intiharı denemesi mümkündür. (bkz: umutsuzluk) (bkz: tükenmişlik sendromu)
Doğal seçilime izin vermektir. iyiliktir. Çünkü bana göre her canlı bir tür farkındalık içinde. Ne bileyim. inek en iyi otu seçer. Köpek en iyi mamayı seçer. Bebek, götündeki bez onu rahatsız edince ağlar. Çıkarın lan şunu götümden der. Demez de, Dedi say. intihar eden insana da bu seçimi için saygı duymak ve ona izin verip yaftalamamak, isteğine yol vermek gerekir. Kendi vicdanınız için, telkinde bulunabilirsiniz, ikna etmeye çalışabilirsiniz, düşüncesini değiştirmeye çalışabilirsiniz. Fakat her anında acı çeken bir insanın kararına saygı duymamak kötülüktür.
ben babasına anasına uzulurum kurtarırım buda benım gozumde ıyılıktır
onca sene bak bu yaşa getir gıtsın bı kıza aşık olsun ıntıhar etsın ben buna goz yummam adamı taktımdan degıl aılesıne acıdımdan
burda cok bılmıslık taslayıp bos konusanlar dusunun bakalım sızın olumunuze aılenızın nasıl tepkı verıcenı nasıl perişan olcaklarını ınsan sadece bu yuzden bıle ıntıhar etmemelıdır sana harcanmıs bunca emek ve annenın babanın arkandan akıtcagı gözyaşları sen adamsan bunları dusunde kendın vazgec bu fıkırden kendını degıl sana verılen emeklerı dusun ananı babanı dusun vazgec sen dusunmuyorsanda bunu ben baska bı birey olarak düşünür yaparım ama bunun bıle kotuluk olarak bakarlar ınsanlar cunkı anne nedır baba nedır gözyaşlarındakı o acı nedır bunu anlayamamış kavrayamamış ınsanlardır onlar gelın yazın sosyal medyada kurtarmasaydın geberseydım bana kotuluk yaptın dıye sımdı keyıf sızın.
