birisi için yaşamaya karar verip, belki bir gün ellerimi tutmak, bana dokunmak, nefesimin sıcaklığını hissetmek, sesimi duymak ister diye yaşamaya devam etmektir. deneyip başarısız olmaktan iyidir.
hergün daha çok ağırlaşan, çekilmez hale gelen hayatı yaşamak zorunda kalan, pişmanlıklar ve hayalkırıklıkları ile boğuşan insanoğlunun geride kalacak ailesini ve az sayıda da olsa sevenlerini düşünerek bir türlü hayatının fişini çekememesidir.
sebebi ne dini bir korkudur, ne de yok olma korkusu. sebep öldükten sonra ne olacağını, geride bıraktılarının ne yapacağını bilememektir.
mücadeleyi bırakıp nefret ettiğin hayatı bitirmek mantıklı gelebilir; ama bilinmesi gereken ''hayatından tek nefret eden kişi sen değilsin''dir. bu sebeple onunla mücadele etmeli, başkalarının hayatını da olumlu yönde etkilemelisin. o zaman kendini önemli biri olarak görebilirsin sadece.
ve
eğer ki bir korku varsa o; bilinmezliktir.
hayat güzel bir kumar. birkaç el daha dönesim var. iyi böyle gayet heyecanlı. tanrı'ya inandığım halde intihar etmenin caydırıcı tarafı o olmamalı. edecekseniz adam gibi edin edebiyat yapmayın, ilk eden siz değilsiniz, son da olmayacaksınız.
zaten kimsenin de sikinde olmaz, insan gibi yaşayamadınız bari köpek gibi ölün ayak altında dolanmayın. nasıl olsa unutulacaksınız bir gün, ne farkedecek?
Şuları der-düşünür;
Canım acır şimdi ya! Ölürsem birde her şey güzel olursa sonra neyse şimdi bekliyim hem canım acımamış olur hemde yarın belki iyi olur...
intihar etmenin çok kolay yöntemleri var. direk demir pres makinesine kafanı uzat saniyesinde kemikler 2 boyuta geçsin kanlar fışkırsın. intihar etmek için çatıdan atlamak gibi zor yöntemler denemeye gerek yok. bu yöntemleri deneyenler zaten intihar etmek istemiyor yada dikkat çekmeye çalışıyorlar genelde.
bir arkadaşımın herhangi bir konuda işler kötüye giderse ilk düşündüğü seçeneği intihar etmek oluyor. işler kötüye gidince de daha kötüsü olursa ederim diye sürüklenen düşüncesidir.
