intihar teşebbüsü sonrası, o dönülmez yola girdikten hemen sonraki birkaç saniye içerisinde düşünülenlerdir.
bir tanıdığımın eşi intihar etti ve ne yazık ki aramızdan ayrıldı. kendini aşağıya atarken son anda eşinin ellerine tutunmuş, bırakmamak için elinden geleni yapmış, ama yine de gücü yetmemiş. o zamandan beri hep intihar eden kişinin artık geri dönülmez o yola girdiği anda hep fikrini değiştirdiğini vazgeçtiğini düşünürüm.
çoğunun o anda geri dönüş fırsatı olsa hemen dönerlerdi eminim. ölüm kolay iş değil.
ulan şu sandalyenin üzerine çıkınca kafamı daha çok eğmek zorunda kalıyorum. bu nasıl bir ev, nasıl bir tavan? bu evi ölçen mimarın mezurası kör mü idi? allah ım en iyisi evi de yakayım içinde bende yanayım hem o hem ben kurtulayım. komşu çocuğunun topu da balkona kaçmıştı verse miydim acaba gider ayak yanmasın şimdi hakka girmeyeyim vs..
Camdan atlayacaktım. Etrafımda birisi yoktu, kimse beni engelleyemezdi. Ancak daha sonra gene içeri girdim ve aklımdan şu cümle geçti:
imam hatipler kapatılsın.
