var böyle şeyler .
msn zamanları bi kız bana yazDı sen kimsin diye ,ulan asıl sen kimsin dedim . gel zaman git zaman ismin ne,işin ne falanlar ,o muhabbet eğlenceli. aynı şehirdeyiz buluşalım olayına geldi sıra ,tabi bilmiyorum hatun mu erkek mi , telefon numarasını verdi : aradım çok minnoş bi ses gülüyoruz ,eğleniyoruz . e sonra konu buluşmaya geldi .
gama iş merkezinin önünde bekliyorum , karşıdan mini minnak bi hatun gülümseyerek bana doğru geldi ve durdu . sonra sarılmalar falan , o kız 5 yıldır en iyi arkadaşım .
babası vefat ettiğinde ilk koşan ben oldum , benim bi sıkıntım olduğunda hep yanımda oldu .
internet diye kıçınızı başınızı ayrı oynatmazsanız güzel insanlar kazanırsınız .
Üniversite sınavına tekrar hazırlanmak için psikolojimi ve beni doğru dürüst toplarlayacak biriyle tanıştım. Yaşam koçu gibi bir şey, dünya tatlısı bir kadın. Madem ne istediğini bilmiyorsun istediğin okulların gözünü diktiğin bölümlerinden birilerine mesaj at dedi. Sor, soruştur ne imiş nasıl işlerlermiş dersi vs diye. Ben de facebook gruplarından gözüme alana hakim olduğunu düşünerek kestirdiğim kişilere mesaj attım. kocaeli üniversitesi gazetecilikten de yazdım birine. Soracağımı sordum konu bitti. Sonra baktım muhabbet uzuyor bir şekilde, işte ortak konular, zevkler vs çıkıyor. Numaraların verilmesiyle telefon konuşmaları başlıyor. Bir gün yine telefonda konuşuyoruz şarkı mırıldanmaya başlıyorum odamı toplarken "sesini öperim" diyor -bilmem kaçıncı kıpırtılar-. Telefonun bir ucunda kızarmalar falan derken -hiç unutmam şubatın 1'i- anın fotoğrafını atarken birbirimize, mandalima yiyorum diyorum ve o günden sonra birbirimize mandalimam demeye başlıyoruz. (her ilişkide illaki bir sebze, meyve, çiçek, böcek ismi maalesef ki alet edilir ya biz de böyle ilk leveli atlıyoruz) sonrasında ayın beşi yani doğum gününün ilk dakikalarından itibaren sabah altıya kadar aveanın gözünü sevdiğim bin dakika bonkörlüğüyle biz konuşurken aşık oluyoruz. doğum gününde ağlamalı sevmeli sesimden öpmeli bir konuşma ile başlıyor her şey. Ama hiç görüşmemişiz. Ah ama nasıl bir konuşma ben ilk defa farkında olarak, uyanık, kendimde ve bu kadar şahit olarak aşık olduğumu hissediyorum. Yorgan altında oksijensizlikten öleceğim ama yine de kapatmak istemiyorum o telefonu. -derin bir nefes alayım, of- kapanıyor o telefon öykü dinlerken uyuyakalmamla sonra ayın 12'sinde onun istanbul'a gelmesi üzerine anlaşıyoruz. Nasıl kalp çarpıntısı. yaklaşmıyor asla gün, bitmiyor o bir hafta. sonunda gelip çatan görüşme gününde dersane çıkışıma geliyor ve görür görmez sımsıkı sarılıp başımla kulağımın üst kısmından öpüyor. Başımın içinde küçük bir çınlama.Otobüsle gidiyoruz taksime yan yana oturmuşuz ama nasıl heyecan! kahveci mustafa amca'ya gidiyoruz tost yiyoruz kaşarlı yanında da çay. Ağzımın kenarındaki kırıntıları alıp yiyor, ben tahmin etmediğimden de fazla mutluyum. sonra hazzo pulo pasajında birbirimize bileklik alıp beatles'a gidiyoruz. eller kenetli. kalbim orda atıyor. sonra oturuyoruz cam kenarına içeri girip. birasının kapağını alıyorum. -eşya toplayıcısıyım evet.- fotoğraflar çekip sohbet ediyoruz. beklediğimden farklı değil, tam da bildiğim ve gösterdiği gibi. daha birçok ayrıntıyla çok güzel geçiyor gün. ama o gün nasıl bitti hatırlamıyorum. hatırlamaya çalıştıkça güzel taraflarını, iyice silikleşiyor. keşke her şey ilk buluşmadaki gibi samimi, diri ve taze kalabilse. hayatımı değiştiren bu internetten tanışmanın hayatımı zehir ettiği kısmı, hala bunu yazarken çenemi titretiyor.
internetteki kadar özgür olamıyorsunuz. Üniverste dönemimde adını hatırlayamadığım biri vardı.
Msn üzerinden kamera açmalar bir birine şarkılar göndermeler falan derken bir gün benim bulunduğum şehirde ev tuttu ve buluşma kararı aldık. Ev arkadaşım da var. evde oluruz buraya gel istersen dedikten sonra bende hemen arkadaşımı devreye sokarak bunların evine gittik. Yemek yapmışlar. Öyle karşıladılar bizi. Herşey çok güzel başladı lakin benim bir ara kiltlenmem ile son bulduğunu hatırlıyorum. Msn de kelimeler birbirini kovalarken yüz yüze gelen ben, kiz o kadar güzel olmamasına rağmen nutkum tutulmuş ve kiltlenmiştim. Bir ara kızın masada yemek yerken "- eee anlat bakalım msn de konuşmaya benzemiyor dimi ? " demesiyle yemeğin boğazıma takılması bir olmuştu.
Bir şekilde günü bitirdikten sonra arkadaşım ile eve dönerken, arkadaşımın" neden öyle dedi lan? Bir an rengin attı, kendini görmeliydin." demesiyle ne kadar rezil olduğumu anlamıştım.
Geçenlerde kızın Facebook adresine denk geldim, evlenmiş. Umarım eşinde bende ki kadar özgüven eksikliği yoktur. Mutlu olsunlar.
Buluşma yerine yaklaşınca bi heyecanlanıyo insan. Gözler etrafta onu arıyo falan. Hiç unutmam kadıköyde ki eminönü iskelesinin oradaydım ben geldim diyorum bende diyo bakıyorum etrafa yok meğer saklanmış beni izliyomuş. Öyle böyle 1 seneyi beraber geçirdikten sonra 2 senedir de ayrıyız o 2 sene benim için nasıl geçti az çok tahmin edersiniz.. uzun zaman önce söylediğine göre her oradan geçtiğinde beni arıyomuş gözleri bende hep onu arıyorum işte ama hayat.. onun gözlerinin artık beni aradığını pek sanmıyorum.
(Belki bunu okuyan birilerininde tam o iskelede anıları vardır, aynı yöne bakıp hüzünlendiğimiz birileri..)
Kız çok heyecanlı oluyor. sesi titriyor inanır mısın? Kendimden şüpheleniyorum o an, katil havası veriyor muyum diye. Neyse, sonra ayrılıyoruz. Mesaj atıyor, diyorum ki ayrıldıktan sonra mesaj atmanın manası yok. Hem ayrılalım diyorsun, hem ayrıldıktan sonra mesaj atıp özür diliyorsun. Özür dileyeceksen neden ayrılıyorsun, ayrılıyorsan neden özür diliyorsun. Bunlar da işin gariplikleri tabi.
Sevin, sevilin, Nefret etmeyin birbirinizden. Beni de sevin arada. Unutmayın yani. iyi geceler size de.
Dün bir kez da ha gerçekleştirdiğim eylem olmuştur.
Fakat yaşanan olaylar açısından çok değişik bir tecrübe kazanmama da vesile olmuştur.
4-5 gün evvel şu meşhur telefon uygulamasından birisini gördüm. Yanımda arkadaşım vardı bak lan dedim ne güzel kız.
Neyse daha dün eşleştik kızla.
Kıza hemen 4-5 gün öncesini anlattım. Öyle beğendim, böyle beğendim vs. birkaç muhabbet daha ettikten sonra telefon numarasını aldım ve yine dün akşam için bir şeyler içmeye davet ettim.
Kabul etti, akşam olduk bir barda buluştuk.
Ben soruyorum o anlatıyor, ben sormuyorum anlatmaya devam ediyor.
ben bir şeyler anlatırken kısa kısa anlatmaya başladım çünkü lafımı kesiyor.
3 biraların dibine doğru, bana ya sen hep eski sevgililerini neden anlatıyorsun dedi. Fark etmediğim bir durum olduğu için şaşırdım haliyle. Nedir yani unutamadın mı dedi.
Tek bir kişiyi anlatmadım, öyle sevmiştim böyle aşıktım falan diye de anlatmadım. anlattığım şeyler birine profiterol yedirirken kaşığı burnuna sokmam, başka birinin merdivenlerden düşmesine gülerken benimde düşmem tarzı şeyler.
kendisi sakarlıklardan bahsederken bende bu örnekleri vermiştim. ablamız kendi kendine anlattıkça hararetlendi. iç biranı da kalkalım dedi en son.
hesabı aldım, ödedim kalkmaya yeltendim bunun birasının bitmediğini
fark edip oturdum.
“ya hadi kalkalım allah aşkına” dedi sinirle. çıktık gidiyoruz. neymiş ben sürekli birasına bakmışım bitirsin diye gözünün içine bakmışım yetermiş artık tüm erkekler aynıymış biraz odunluktan vazgeçin artık diyor Ses tonunu arttıra arttıra yolda yürürken.
ben bunu durdurup, en az kendisi kadar tecrübeli ve sabır küpü birisini bulmasını söyleyip sırtına yavaşça, hadi abim der gibi pık pık vurdum, yanından ayrıldım.
internet üzerinden çok kişi ile tanıştım-buluştum. Böyle bir tecrübeyi de dün yaşamış oldum.
Bu arada arkadaş 15 gün önce boşanmış. Ben başımdan aşağı benzin döküp aleve atlamışım zaten.
internet üzerinden çok kızla yazıştım buluştum kaynaştım filan hatta şuan ki ilişkim bile net üzerinde başlamıştı ( arkadaşımın arkadaşıydı ) neyse ama en unutmadığım bir tanesi var.
adına y diyeyim.
bi gün msn'den y adında bir kız beni ekledi. lise çağlarım abazanlık tavan kız ver yeter okadar. neyse bu kız bizim bulunduğumuz semtten çıktı. Birinden bulmuş msn adresimi eklemiş. Tabi o zamanlar böyle facebook yok küçük bir profil fotosu baktım dedim bu giderli yaz. neyse bir iki ay yazıştık o aralar sevgilim var buluşmuyorum yakalanırım diye. bir zaman sonra ben benim kızla ayrıldım kafamda biraz bozuk açtım bu kızı aradım ( telefonu almıştım bi ara lazım olur diye). dedim böyle böyle aldaltıldım, çok şansızım , kimse beni beni sevmiyor diye kıza kendimi acındırıyorum. oda ay kıyamam canım bitanem hayatım muhabbette girdi. dedim bu olmuş koparma zamanı gelmiş. gel buluşalım dedim. bu bi panik yaptı olur olmaz bakcaz etcez. Dedim benimle birlikte olmak istiyorsan gel yarın yoksa konuşmayalım bir daha. Kabul etti tabi neyse ertesi gün bizim evin 4-5 sokak ilersinde park var buluşacağız o ara arkadaşım Mustafa'yı gördüm naber filan derken geldi yanıma kız gelecek git de diyemiyorum adama. Biz böyle oturmuş muhabbet ederken arkamdan bir ses geldi ama ne ses telefondaki ses ile arada milyon fark var Allah günah yazmasın haydar abi gibi bir ses döndüm bir baktım y ama ne y 1.90 boyunda yaklaşık 120 kg filan ki o zaman ben 1.75 boy 60-70 kg anca varım. Mustafa bana döndü sordu bu kim diye dedim arkadaş. Oğlum bu seni yer dedi. baktım hakikatten yer dedim Mustafa gitme diye kızda yanımıza geldi banka o oturdu biz kalkmak zorunda kaldık o derece. o gün nasıl yanından kurtulup gittim hatırlamıyorum. akşamına yazdım kıza dedim eski sevgilimle barıştık kusura bakma başkasına yazmama kızıyor ama Mustafa seninle konuşmak istiyor diye verdim msn adresini attım başımdan buda böyle bir anımdır
