Karşılıklı yıllarca oturduğumuz insanları ne kadar tanıyoruz? Ya da en basitinden annemizi, babamızı, kardeşimizi? Gerçekten kimi tanıyoruz? Tanımanın kriterleri ne?
Bu yüzden nerede tanıştınığınız çok da fark etmez. "Tanıyorum" deriz "seni tanıyamamışım" diyene dek.
heyecan verici bir eylemdir. olabilitesine inanmazdım önceleri ama sonra sonra mantıklı gelmeye başladı. tüm tanışmaların tanımadıklarımızla mümkün kılındığı gerçeklikte neden kabul edilmiyor anlamış değilim.
