yeni çıkan bir tür psikolojik rahatsızlıklardan birisidir, daha önce internet ve teknoloji bu kadar yaygın değilken böyle bir hastalıktan söz etmek bile mümkün değildi , ama şu an biri bin göstermek isteyen kendini şişrmekten zevk duyan bir kesim için önemli bi cevher haline gelmiştir,ama hayat sanalda değil reeldedir,ne kadar da internete reklam olunursa olunsun bu gerçekte o kişilerin kişiliğini karakterini yaşamnını değiştirmez, sadece o insanlara göre değiştirdiği zannına kapılınır.
acınası bir eylem. meseleyi entry, makale, yorum vs. boyutuyla ele almak yanlış. fikir beyan etmek başkadır, hayatı teşhir etmek başkadır.
fakat onları da anlamak lazım. şimdi çektiği boktan resimleri facebook'ta, flickr'da sergilemese yaşamasının ne anlamı kalacak? öte yandan avamlıklarını gözlerimize sokmaları gerekiyor ki karşımızda ne tip insanlar var daha iyi anlayalım.
mesela bunu yapanın gayet sıradan, vasat ötesi bir evi ve hayatı vardır ama evini öyle bir iştahla çekip bloglarında ifşa eder ki bilmeyen Arredamento Mimarlık dergisi için haber hazırlıyor ya da v.i.p. dergisinde haberi yayınlanmış sanır. yazık lan.
tanısanız sevmezsiniz ama.
sözlüğe girdiğim entry'lerin bir kısmını yalnızca içimi dökmek için yazdım. ne var ki, bu yazdıklarımın bütün sözlüğü ilgilendirdiği gibi bir şey söylemiyorum kesinlikle. bu entry'lerle sözlüğü kirlettiğimi falan da düşünmüyorum çünkü zaten o entry'ler başından bellidir, okumak gibi bir mecburiyete sahip değil kimse. ha birkaç kişi okur, kendinden bir şeyler bulur belki, o zaman ne mutlu bana... ya kardeşim, burası devlet dairesi değil ki her söylediğim sözde kamu yararı gözeteyim, değil mi ama?! insana dair herşey burada yer bulabilir. isteyen gitsin, sonu gelmeyen siyasi tartışmalarla tüketsin zamanını... ben şahsen, benzer duygu ve düşünceleri paylaştığım insanlara ulaşabilmek adına ''kendimi teşhir etmeye'' devam edeceğim bu sözlükte olduğum sürece, kimse de kusura bakmasın valla.
-dur lan tatilden döndüm. bunu hemen uludağ'a yazayım.
-yok be, önce bloguma yazayım. cep telefonuyla çektiğim üç beş plaj fotoğrafını ve gün batımını da koydum mu tamam.
-aaaa geçen yıl turla italya'ya gitmiştik ya, onun başlığını açayım. başlık da "italya'da kaybolmak" olsun. nası?
-olmazzzz! önce facebok'a fotoğraf albümü yapmalıyım. profilime bakan görsün, ne kadar gezgir bi insanım, aydın bi kişiyim, güneş gözlüklerim var.
-ama ama geçen cadde'de içtiğim kağveden bahseden bişiy koymazsam internete ölürüm.
bıktık laaan! doğru düzgün tanımadığımız insanların gayet iç sıkıcı, depresif gündelik yaşantılarını zırtpırt büyük bi marifetmiş, bi aşmışlıkmış gibi fotoğraflayıp fotoğraflayıp internete koymasından, google'dan önemli birşey ararken bile bunlarla dolu sayfalara rastgelmekten, herkesin ayrı bir sanatçı, yetenek, zeka fıskiyesi, ermişlik muskası, güzellik abidesiymiş gibi kendini bir pozlara sokmasından.
