aslında internetteki sorun bu. insanlar birbirleriyle çok kolay bir şekilde görüşüyor. tamam, bir şeyler kazanıyoruz. arkadaşlarımızı buluyoruz, yeni arkadaşlıklar kuruyoruz. fakat, bunların hepsini evimizde bilgisayarımızın başında oturup yapıyoruz. bence, internetin bize kaybettirdiği şey de bu.
internet, insanları birbirinden uzaklaştırıyor. önümüze de birkaç seçenek sunuyor. "al sana klavye, al sana webcam, görüşün işte." diyor. biz de birbirimizi tanıdığımızı, kaynaştığımızı düşünüyoruz. ama, internet ilişkilerde yalanları arttırıyor. güven sorununu ortaya çıkarıyor.
sonuç olarak, internetin iyi bir şey mi, yoksa kötü bir şey mi olduğu hala meçhul.
internet dogru bir bicimde kullanılıyorsa muhakkak ise yarar. Mesela sozlukler. Bir cok uye cogu zevkleri, onerileri buralarda gorebilir. sozluklerde muhakkak ki kendi hayat tarzina yakin kisiler bulunacak, soz konusu kisi bilmedigini o yazarlardan ogrenecek, yeni ogrenilen seyler muhakkak kisinin iletisimine katki saglayacaktir.
internet uzakları yakın eder yakınları uzak. yahu dünyanın bi ucundaki herifle kanka olursun da dibindekine günaydın demeyi bile unutursun. kredi kartı gibidir dikkatli kullanılırsa faydası görülebilir.
internetin insanlar arası iletişimi güçlendirdiği aşikar, ancak reel hayatta insanlar pek bi içlerine kapanmaya başladılar, konuşamayan hale geldiler; bu da günümüzde sosyal hayatı oldukça etkiledi. *
insanların birbirleri ile daha kolay iletişim kurmalarını sağlamasının neticesidir.
internet insanlar arasındaki iletişim kopukluklarını gideriyor bir yerde. eskiden böyle miydi? lise üniversite arkadaşları tarih olurlardı. şimdi ilkokul arkadaşlarınla bile iletişim halindesin. çeşitli sosyal ağlar ile kimin nereye tatile gittiğini , kimle çıktığını, evli mi bekar mı olduğunu, tuvalate hangi saatlerde gidip , kabız olup olmadığını, daha neler neler. sınıfında , işyerinde günahın kadar sevmediğin insanları bile listene ekliyorsun. böyle yani.
