internetimin kesildiği, elektriklerin sık sık gittiği dönemler oldu ve çok daha verimli geçirdim vaktimi. Okurum düşüncesiyle alıp haftalarca sehpada kalan dergilere göz atma fırsatım oldu, internette hızlıca bakıp kapattığım sekmeler yerine elimde somut haliyle sayfaları dakikalarca okudum. Kendimle başbaşa kaldım, internet varken bi nevi yalnızlık da olmuyor ve kendini dinleyemiyor, düşünemiyor insan.
Kendi adıma çok daha verimliydi. Kişiden kişiye değişir tabi ama, internette elle tutulur işe yarar yaptığım şey çok az. Sözlüklerde dolaşmak, facede sayfayı yenilemek gibi rutinler vakit kaybı ne dersen de. internet yokken en azından kitap dergi karıştırırdım. Şimdi ise gereksiz yoğun bilgi akışından, faydalı seyler de okusan uçup gidiyor öğrendiklerin, unutuluyor.
Liseye kadar intetnetim yoktu. Tv izler ansiklopedi okurdum havalar güzel olunca da mahallede arkadaslarla oynardım. O dönemler fazla sorgulamadan geçiyordu günler. Tek bildiğim derslerde öğretilenlere daha fazla konsantre olduğumdu çünkü dikkatimi dağıtacak bilgiler azdı kafama takılanları da ansiklopedide yazdığı kadar araştırıyordum. Şimdi durum çok farklı.
küçükken bilgisayarda olmadığı için okuldan geldikten sonra sokakta it gibi top oynardık.kan ter içinde eve geldikten sonra ise atari de süper mario,mortal kombat falan oynardık.
eskiden yapılanlardır.
(bkz: mahalle maçı)
(bkz: dokuz aylık)
aslında sanırım 90'lar da çocuk olmakla , internet yokken yapılanlar arasında ortak bir şeyler var.
