düğün davetiyesidir efendim. çok afedersin ırzını siktiklerim facebook denen sikim şeyden davetiye gönderiyorlar, ayda yılda bir giren biri olduğum için haliyle görmüyorum mını siktiğimin davetiyesini, haberim olmadığı içinde düğüne gidemiyorum. ardından tripler, küsmeler, arkadan konuşmalar. lan hoşaf hadi arayamıyorsun sikik telefondan anladık bari toplu mesaj at deme sik kafalı. bir sikim yapmıyorsun en azından trip atıp arkadan konuşma gelmedi diye.
insanlar kendilerine yapay evren oluşturdular orda spor yapıyolar orda müzik dinliyolar orda eğleniyolar bu onlara gerçek gibi geliyor ama gerçek olmadığını belli bir zaman sonra anlıyolar ozamanda iş işten geçmiş olucak.
Eskiden bir bakkalcılık oynardık. Kimimiz bakkal, kimimiz petrolcu, kimimiz lokanta, kimizde çaycı olurduk. Gazete kağıtları diyelim 1 tl defter o zaman 10 tl olurdu. Hani evden getiriyoruz hesabı. Lokantacı meyve suyunun kutusuna çimen doldurur onu verirdi karşılığında 1 tl. Çaycı kola kapakları ile çay verirdi. Petrolcu götümüze değnek dayardı.
Sonra silahcılık oynardık. Patlak tabancası ile tak tak diye ağzımızla ses yapar ölür, öldürürdük. Tabii kara murat, tarkan vs. kahramanımız ya, kılıç oynar ülke kurtarır batırırdık.
Şimdi kim bunları yapıyor? Herşeyin oyunu çıktı. Çocuklar bayramlarda torpil bile patlatmaz oldu. Her eve bilgisayar koyuldu ve bu yüzden teknoloji samimiyetimizi elimizden alıyor.
En fazla koyanda mektup... Amk daha bir kızdan mektup almadım lan ben. Çok istedim. Saklayacaktım, ilerde torunlarıma gösterecektim. E-postaları mı saklayacak şimdi? Konuşma geçmişini mi anı diye saklayalım. Samimiyet yok amk internette. Çok özledim lan o günleri.
Sokakta oynayan çocuklar. Değerden ziyade biz o çocukları kaybettik. Şimdilerde sadece bilmem ne oyununu birbirlerinden alıp bilgisayarlarına kurmak için buluşuyorlar.
Muhabbet ve samimiyet . Herkes her an birbiriyle iletişim halinde olduğundan o soğuk ekranlarda konuştuğumuz kadar yüz yüze geldiğimizde konuşamaz haldeyiz . O makinenin içindekiler karşında oturan insandan daha değerli hale gelir olmuş . şurası kesinki internet(teknoloji demek daha doğru) insan ilişkilerindeki en önemli noktayı yani iletişim'i baştan aşağıya yeniden tasarlamış ve bizi birbirimizden hatta bizden uzaklaştırmıştır ...fuck the system...
Birbirine gönderilen o kokulu mektuplar, saatlerce oturup dertleştiğin gözyaşlarının birbirine karıştığı o arkadaşlıklar, sokaklarda zamanı unutup oynanan türlü türlü oyunlar.
kesinlikle mahalleden gelen çocuk cıvıldamalarıdır. artık ne mahalle içinde çift kale maç yapan ne saklambaç oynayan ne yakan top oynayan ne bilye oynayan ne ip atlayn çocuk kalmadı. varsa yoksa facebook twitter saçma sapan internet oyunları. yazık bir nesil bilgisayar başında çürüyor.
