üstelik ziyaretçi defterine esrarengiz bir nickle yazılar yazmaktadır kendisi. babamdır diye demiyorum güzel yazar yani. köy eşrafı bu adamın kim olduğunu çok merak ediyor, babam ise ince ince köy halkına mesajlar veriyor. şaka maka efsane oldu lan. bir gün diyeceğim baba gel seni sözlüğe yazar yapalım diye ama yaşı büyük, konsept olarak gitmez.
Yıllardır gidememenin hasretiyle yanar. Kim bilir neden ayrılmıştır doğup, büyüdüğü topraklardan. Görür görmez çocuksu bir sevinçle bakar monitöre. hATIRALARINDA Ki RESimlerle, monitörde gördüklerini birleştirir. Bazı şeylerin değiştiğini farkeder.
yıllardır doğduğu topraklara ayak basamayan babanın duyduğu hasrettir, monitörde köyünü gördüğünde ise masumane kavuşma sevinci ile "bak şu topraklara, oralar bizim topraklarımız" cümlelerini sarf etmesi ile en asil insan ödülünü hakkıyla kazanır.
(bkz: vefa bir semt adı değildir)
google earth kullanırken babamın başıma dikilip "bizim köye gidele" demesi yüzünden, doğrulayacağım ve varlığı kabul edilir babadır. haklıdır. gururludur.
en asil duygunun babasıdır. babaların yüzde yüzüne yakınıdır.
+ baba şimdi burda dünya elinin altında istediğin her şeye ulaşabilirsin.
- bizim köy var mı?
+ vardır herhalde. bakayım. (google a köy adı yazılır)
- gogle(yazıldığı gibi) mı o? biliyorum ben buradan gazete felan çıkıyor gazete yazınca.
+ evet arayacagın seyi yazıyorsun.
- lan bu belediye başkanı ömer değil mi? vay pezevenk meşhur olmuş.
edit: o günden sonra babamın nete oturunca girdiği ve bildiğin vakit harcadığı bir site haline dönüştü.
hayır baktım bir şey de yok. 2 adet fotograf, başkan dan diye kısa bir yazı, elazığ şivesi bir kaç cümle, dere ıslah çalışmaları ile ilgili bir yazı var bir de.
edit2: babamdan uzakta yaşıyorum ve babamın iyi olduğunu sitenin sayacından öğreniyorum. dün 251 di mesela. bugun 253. içim rahat. tek sayılarda o çift sayılarda ben giriyorum.
