şahsımda var olan bağımlılık. semptomlara aynen uyuyorum. yokluk belirtileri aynen var. çok ilerleyen yaşlarda ciddi zararları olacağı söyleniyor. internet bağımlılık yapacak derecede ancak son 10 yıldır geliştiği için kimse de bu zararları daha yaşamadığı için boyutları bilinmiyor. beklemedeyiz.
Valla neslimizin hastalığı dır. Smartphone, tablet, smart televizyon fln derken internet bağımlısı olduk.. O cihazlar smart olurken biz aptallaştık, sanki.. Birşey sorsalar 'dur google' a bakıyım. Dur navigasyonla yönü buluruz vs derken, Bir ihtiyaç olmaya başladı, ve beynimizi/aklımızı daha az kullanır olduk. Biran önce kurtulmalıyız.
evrim adımlarından biri olabilir.
nasıl ki yemek, içme nefes alma zorunlu ihtiyaç.
eksiden hızlı koşan ilk insanlar yaşama devam ettiler, silah kullanmayı hemen öğrenenler yaşama devam ettiler, hızlı koloni kuranlar yaşamaya devam ettiler, hemen sosyalleşenler yaşamaya devam ettiler, yakın geçmişte en güzel örnek sanayi devrimi ki başarabilen topluluklar yaşamaya devam ettiler.
çağ sürekli değişmekte, şuan değil belki ama ilerde internet kullanamayan topluluklar yok olacak, internet yani siber alemde güçlü olanlar yaşamaya devam edecekler. burda da bir bağımlılık söz konusu olmak zorunda.
not: kişisel bağımlılık hakkında değil daha çok toplumsal bağımlılık hakkında düşündüm.
yoksa kişisel olarak zaten psikolojik hastalık olarak karşımıza çıkar.
Harbiden çok pis bir bağımlılıktır insan fark edemeden boş gününde 8 den uyanıp gece saat 2 de kalkıyor bu meretin başında o sürede 1 tane kalın kitap biter.
Ozellikle olgunluk seviyesine erisememis kisileri tehdit eden durumdur. Bu bagimlilikla kisi gercek hayat ve arkadasliklardan uzaklasmakta kendini sanal dunyadaki oyunlarla sohbet siteleriyle pornoyla tatmin etmektedir. Farkli kimliklere burunup gercek dunya ile ilgili sorunlar yaşamaktadır.
Bugun ki yaklaşık 1 saatlik elektrik kesintisinden dolayı internet bağımlısı olduğumu anlamış oldum. Bu nasıl bir bağımlılık sevgili sözlük? Ders çalıştırmıyor. hep aklında. " Sadece internet yok" düşüncesi beynini kemiriyor. Neyse ki elektrikler geldi de hayatım normal akışına girdi.
günün sonunda:" niye bu kadar takıldım" diye insanların üzerinde başka şeylerle uğraşmadıkları için pişmanlık yaratır. ama yine de bir sonraki gün saatlerce başında oturmaktan vazgeçemeyiz.
