hüseyin nihal atsız'ın "yolların sonu" adlı şiirinin bir kıtasını yazdım.
ister düşün... Kendini ister hayale kaptır...
Uzar uzar, çünkü hiç sonu yoktur yolların.
Bakarsın aldanmışsın, gördüğün bir seraptır
Sevimli bir hayale açılırken kolların.
düşünüyorum da acaba nasıl görünüyor insanlar açısından. kro gibi mi yoksa normal bir davranış mı ya da cool mu ?
fotoğrafla alakası olduğu sürece güzel bir hareket. özellikle şiirin tamamı değil de ilgili 1-2 dizesi ise gayet şık olur, beğenilir.
gelgelelim, şezlonga uzanmışken bacaklarını ve sehbadaki birayı çektiğin fotoğrafın altına melankolik bir şiir yazarsan epey tatsız bir görüntü ortaya çıkar.
