nobel ödüllü psikolog, david kahneman'ın içinde bulunduğumuz jenerasyonu tanımlamak için kullandığı tanım.
insanın yaşadığı olayları nasıl deneyimlediği ve hatırladığıyla alakalı bir temele dayanıyor.
insanın iki tane gerçeklik algısı bulunuyor. birincisi şu an yaşadığımız, şimdi denilen zaman dilimi. bu zaman diliminde yaşadığımız her şeyin belli bir sürekliliği var. her an, başka bir anı takip ediyor. meydana gelen her olay, bir önceki olayların daha az hatırlanmasına sebep oluyor.
hatırladığımız gerçeklik ise bizim seçtiğimiz hatta çoğu zaman manipüle ettiğimiz gerçeklik. instagram, bunu sağlıyor. gayet popüler kültüre hitap eden bir olay, fotoğrafa uygulanan bir filtre sayesinde nostaljik bir hal alıyor.fotoğraf atıldığı anda, anılarınız taze olduğu için o anı filtresiz bir şekilde hatırlayabilirsiniz fakat anılar kaybolmaya başlayınca, elinizde o ana dair tek o fotoğraf kalınca, yaşadığınız anılar da çok güzel manipüle oluyor.
baya güzel bir tespit bence. çekilen mükemmele yakın fotoğraflar, belki de insanların çevresine yaptığı bir gösterişten ziyade, kendi anılarının ayarlarını bozmaya yöneliktir.
baudrillard zamanında bunun benzerini,televizyon için söylemişti.
televizyonun gerçek olayları öldürdüğünü, "bir katliamı canlı bir şekilde izleyemeyecekken, televizyonda bir katliam görüntüsünden sonra, herhangi bir ürünün reklamını gayet soğuk kanlı bir şekilde izleyebilirsiniz" örneğiyle anlatmıştı.
