yavaş bir film olmasına rağmen gizem unsuru iyi kullanılmış,gerilim havasında bir Nolan klasiği. Başarılı oyuncuların başarılı performanslarıyla insanı koltuğa çivileyip, pür dikkat kendini izleten bir yapım. Bir polisiye filminden ziyade buram buram dram kokan bir film.
gece uyuyamayıp öğlenden sonra uyanan insanların 'acaba insomnia mı oldum' diye düşünmesine sebep olan hastalık. acı gerçeği söyleyeyim de tam olsun sende uyku düzensizliği var kardeşim.
Stephen King'in 1996 yılında yayınlanmış ve New York Times Bestseller Listesi'nde
3 hafta bir numara olup yıl sonunda ABD'de en çok satan altınca kitap olmuş fantazi/ gerilim şahaseri.
King'in çoğu romanının aksine kahraman bu sefer 70 yaşında yaşlı bir adamdır. Hikayede Kara Kule'ye inanılmaz bağlantılar vardır, bulmak bir bilgisayar oyunu gibidir, hiç beklemediğiniz anda tablo önünüzde cam gibi beliriverir.
ilk 200 sayfası ağır ilerlese de damperli kamyon gibi ağır ağır hız kazanır, son 250 sayfasında tam anlamıyla elinize yapışır.
suç filmi olarak değerlendirilecek olursa sadece, başarılı bi' film. ama gel gör ki yönetmen koltuğundaki adam nolan olunca insanın film üzerine beklentileri tavan yapıyor. sen de olaylar karışsın, sıra bozulsun, kimin eli kimin cebinde zor anlayayım diyorsan o açıdan beklentini karşılayamaz. sade, rahat anlaşılabilir. oyuncu kadrosu iyi. başrolde al pacino ve tim robbins döktürmüş. özellikle al pacino yu çok beğendim. dormer a* ne kadar uyuz olsam da adam müthiş oynamış.
kendini uykuya dalmada güçlük çekme veya uyurken sürekli ve sık aralıklarla uyanma gibi belirtilerle gösterir.
genellikle döngüsel periyotlarla ortaya çıkar. yani bir süre sürüp giden insomnia halinin bir sonucu olarak her sabah yataktan bütün gece dayak yemiş gibi kalkan kişi, fiziksel olarak tükenme noktasına geldiğinde bu sefer sürekli ve kesik aralıklarla uyuma hali başlar. ta ki sürekli uyuma hali uyku düzenini iyice bozup geçeleri uyuyamama haline dönüşünceye kadar...
yıllardır hayatımdan çıkmayan, çıkmak bilmeyen ve çıkmasını asla istemediğim sevgili hastalığım. 60 sene yaşayan bir insan 'normal' olarak adlandırıldığı üzere günde sekiz saat uyursa hayatının 20 yılını uyuyarak geçirmiş oluyor. hayatının üçte birinde uyuyor yani bu tip. ne gerek var abicim. vücud bir süre sonra alışıyor zaten yok denecek kadar az uykuya, önemli olan aktif dinlenme denilen şeyi başarabilmek.
gecenin bir yarısı istiklal caddesinde sol elde şarap şişesi zıplayarak dans ettiren megadeth şarkısıdır. gelen sivil kimlik sorgulaması yapar, götün götün geri giderken dansa ve şaraba kalındığı yerden devam edilir. dünya döner, bağıra çağıra şarkı söylenir, tepinilir.
çoğu sözlük insanın diğer insanlara nazaran gece daha bir geç yattığı için sahip olduğunu düşündüğü uyku bozukluğudur. bir iki gün sonra neredeyse bütün günü uyuyarak geçiriyorsanız, kendi kendinize hallenmenize gerek yoktur.
yaklaşık bir haftadır bana bulaşan siktiğim. o değil, sayesinde günlerin ne kadar uzun olduğunu anladım. bana hastane yollarını gösterdin ya, helal olsun lan sana.
gözkapağınızı kapatmanıza rağmen hatta barmen tarzı "kardeşim hadi iç şu son birayı da evimize gidelim" demenize rağmen inatla geri açılmasıdır. 2-3 gün sürdüğü olur. adamın ağzına sıçar. git gide çirkinleştiğimi farkettim bu hastalığa karşı. allah bin beter belas..
(bkz: sakin ol geçti)
(bkz: kuşlar, ağaçlar, uyumak hayat çok güzel)
