Ölümü değildir o...
Zamanı yakıştırmamaktır...
Acıyı beğenmemektir...
Pişmanlığı sonuna kadar hissedip geri alınamadığını öğrendiğinde yanmasıdır kalbinin o...
Çünkü her insan gözlerini kapatıp ölümü tattığında ölüdür artık... Yakıştırmayı bırakın düşünemez bile o an kendini...
ölümü kendisine yakıştıramayan gavatların ölünce cesedini bok çuvalı gibi lağıma atmak gerek. milyarlarca yaşam türü içinde kendini bir bok sanıp ölümü istemeyen, ebediyen yaşamak isteyen tek canlı insandır. ebediyen yiyip sıçacak, seks yapacak. bunu ister insan. o kibir imam göte pamuk tıkayınca kaçar.
