kaybetiklerine bakınca geriye dönesi geliyor insanın çocuk olmak istiyorsun tekrar, plastik topum tellere takılıp patladığında çektiğim acıyı, atari kolu bozulduğunda sinirlenip annemin bacağına yapışıp ağladığım günlere dönmek istiyorum. ama yine bu akıla ve mantığa sahip olarak.
gördüğüm tüm it dalaşmalarını görünce tekrar çocuk olmak istiyorum.
kimilerinin hiç yaşamadığı andır.
hem çocuk olup ne olacak, kendi kendine yetemezsin, sorumluluk vermezler, fikrin olmaz, sözün geçmez, harçlık peşinde koşarsın, harçlığı alırsın kız peşinde koşarsın, o kadar okul bir daha okunacak, imkanlar desen kısıtlı * ve bilumum antin kuntin şart daha.
sadece yemek, içmek, yan gelmek için çekilmez yahu bir tur daha.*
Çocukken mutluluklar uzundur.Büyüdüğümüzde ise sadece anlardan ibarettir.Öyle tasasız koşturulan günler yoktur,sürekli sevgi sözleride duymayız.Günlük işlerin telaşında,ayrılıklarda,hayatın kötü süprizleriyle herkes kadar yüzleşince çocuk olmak isteriz.
çocuklara alınan oyuncaklarla önce büyükler oynar... yaşar kemal anlatıyordu. çocukluğundan kalma bir istek olarak, tepelere çıkıp çocuklar gibi uçurtma uçurtmak, topaç çevirmek istiyordu... demek ki her yaşta çocuk olamak istiyor insan...
